بزرگنمايي:

پیام آذری - به گزارش صد آنلاین، کمتر از یک هفته تا انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده باقی مانده است و بر اساس نظرسنجی‌ها، دونالد ترامپ و کامالا هریس تقریباً در شمار رأی‌دهندگان بالقوه برابرند.
اگرچه هنوز نتایج نهایی مشخص نیست، برخی رسانه‌ها در تاریخ 31 اکتبر گزارش داده‌اند که آلن لیختمن احتمالاً با بهره‌گیری از روش «13 کلید» خود، نام رئیس‌جمهور آینده آمریکا را می‌داند.
این استاد دانشگاه در واشنگتن، این شیوه را در سال 1981 به همراه ولادیمیر کیلیس-بورک، زمین‌شناس روسی، ایجاد و توسعه دادند. آن‌ها با بررسی نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری از سال 1861 تا کنون، 13 معیار کلیدی را شناسایی کردند که به پیشی‌گرفتن در انتخابات کمک می‌کند.
تنها یک خطا در نزدیک به 40 سال
لیختمن در مصاحبه‌ای با رادیو کانادا توضیح داد: «اگر شش مورد از سیزده کلید منفی باشد، حزب حاضر در کاخ سفید انتخابات را خواهد باخت. اگر هشت مورد مثبت باشد، کامالا هریس پیروز خواهد شد.»
او همچنین به خبرگزاری فرانسه گفت که رأی‌دهندگان بیشتر بر اساس «نقاط قوت و عملکرد حزب حاکم» رأی می‌دهند تا بر اساس وعده‌های انتخاباتی، زیرا به گفته او، مردم معمولاً وعده‌های نامزدها را فراموش می‌کنند.
این تاریخ‌دان تأکید کرد که از زمان ایجاد این سیستم، تقریباً هیچ‌گاه در پیش‌بینی‌هایش اشتباه نکرده است. تنها خطای قابل توجه او به سال 2000 مربوط می‌شود که در آن ال گور، نامزد دموکرات، به‌عنوان برنده انتخابات معرفی شد، اما جورج دبلیو بوش در نتیجه انتخابات بحث‌برانگیز پیروز شد.
کامالا هریس یا دونالد ترامپ؟
لیختمن برای انتخابات 5 نوامبر پیش‌بینی می‌کند که کامالا هریس پیروز خواهد شد. به گفته او، نامزدی هریس با چندین معیار کلیدی تطابق دارد، از جمله عدم وجود اعتراض جدی به نامزدی او و عدم وجود کارزار جدی از سوی احزاب مستقل.
دونالد ترامپ نیز با برخی از معیارها مطابقت دارد، اما لیختمن بر این باور است که تعداد این معیارها برای تضمین پیروزی او کافی نیست. او همچنین اشاره کرد که رقیب ترامپ به اندازه کافی کاریزماتیک نیست.
معیارهای روش لیختمن چیست؟
1. پس از انتخابات میان‌دوره‌ای، حزب حاکم تعداد کرسی‌های بیشتری در مجلس نمایندگان نسبت به انتخابات میان‌دوره‌ای قبلی داشته باشد.
2. هیچ مخالفت جدی با نامزدی فردی از حزب حاکم وجود نداشته باشد.
3. نامزد حزب حاکم، رئیس‌جمهور فعلی باشد.
4. کارزار جدی از سوی احزاب مستقل وجود نداشته باشد.
5. اقتصاد کوتاه‌مدت در دوران تبلیغات انتخاباتی در رکود نباشد.
6. رشد اقتصادی واقعی به ازای هر نفر در دوران ریاست‌جمهوری برابر یا بیشتر از دو دوره قبل باشد.
7. دولت فعلی تغییرات عمده‌ای در سیاست داخلی ایجاد کرده باشد.
8. در دوران ریاست‌جمهوری هیچ ناآرامی اجتماعی بزرگی رخ نداده باشد.
9. دولت فعلی با هیچ رسوایی بزرگی مواجه نباشد.
10. دولت فعلی در امور خارجی یا نظامی شکست بزرگی نداشته باشد.
11. دولت فعلی در امور خارجی یا نظامی به موفقیت بزرگی دست یافته باشد.
12. نامزد حزب حاکم کاریزماتیک باشد یا قهرمان ملی محسوب شود.