پیام آذری - به گزارش خبرگزاری آنا، «فارای مکامبا»، دانشجوی 27 ساله‌ای از زیمبابوه، قبلا کتاب‌های دانشگاهی‌اش را روی میز خود در خانه‌اش در بیروت نگه میداشت اما اکنون جای آنها را پاسپورت، اسناد سفر و پول نقد گرفته است. او می‌گوید: برای خودم برنامه‌ای دارم تا در صورتی که نیاز باشد فورا لبنان را ترک کنم.
آقای مکامبا که برای حفظ هویتش نامش تغییر داده شده، در سپتامبر به لبنان بازگشت تا آخرین سال تحصیل خود را در مقطع کارشناسی ارشد در رشته مهندسی مکانیک به پایان برساند.
او تعطیلات تابستانی را در خانه‌اش در هراره گذراند. او با امید به کاهش تنش‌ها به لبنان برگشت، اما از زمانی که حماس در 7 اکتبر سال گذشته به اسرائیل حمله کرد، درگیری‌ها صورت روزانه رخ داده است. 
لبنان هفته گذشته شاهد مرگبارترین روز‌های درگیری در تقریبا 20 سال گذشته بوده است.«نجیب میقاتی» نخست‌وزیر لبنان گفته است که حدود یک میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود در سراسر لبنان شده‌اند. 
ارتش اسرائیل اعلام کرده که موجی از حملات گسترده را در جنوب لبنان و منطقه بقاع به منظور نابودی زیرساخت‌های حزب‌الله انجام می‌دهد. رهبر این گروه، حسن نصرالله، در روز جمعه در یک حمله هوایی به شهادت رسید. 
ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا، فرانسه، کانادا و هند همگی به شهروندان خود توصیه رسمی کرده‌اند که هر چه زودتر لبنان را ترک کنند. دانشجویان آفریقایی به بی‌بی‌سی گفته‌اند که اکنون با یک دوراهی روبه‌رو هستند که آیا در لبنان بمانند در حالی که اسرائیل به حملات خود ادامه می‌دهد یا به کشور‌هایی مانند اوگاندا، زیمبابوه و کامرون بازگردند. 
در دانشگاه آمریکایی بیروت (AUB) که مکامبا در آنجا تحصیل می‌کند، حدود 90 دانشجوی آفریقایی در یک برنامه بورسیه تحصیل می‌کنند. مکامبا می‌گوید که از زمان انفجار پیجر‌ها و واکی‌تاکی‌ها، ترس به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
روز‌های مکامبا قبلا پر از کلاس‌ها و دیدار با دوستان بود اما اکنون او می‌گوید که تنها برای خرید ضروریات خانه را ترک می‌کند و تنش‌ها مشهود است. او اخیرا مواد غذایی اساسی مانند نان، ماکارونی و آب بطری خریداری کرده تا در صورت کمبود آماده باشد. دانشگاه بسته شده و چندین کلاس او به صورت آنلاین برگزار می‌شود.
او می‌گوید: همه نگران هستند. حتی نحوه ارتباط ما هم تغییر کرده است. وقتی کلاس تمام می‌شود، استاد ما می‌گوید: روز خوبی داشته باشید و ایمن بمانید. ما هم همین را می‌گوییم، چون می‌دانیم چه اتفاقی در کشور در حال رخ دادن است.
هیچ‌کس ایمن نیست مدارس دولتی هم تعطیل شده‌اند و وزارت آموزش اعلام کرده که از آنها برای اسکان افرادی که به دلیل حملات هوایی اسرائیل در جنوب کشور خانه‌های خود را ترک کرده‌اند، استفاده می‌شود. برنامه بورسیه‌ای که دانشجویان آفریقایی را در دانشگاه آمریکایی بیروت تأمین مالی می‌کند، به دانشجویان بین‌المللی امکان داده تا به خانه بروند و دوره خود را به صورت آنلاین تمام کنند اما برخی می‌گویند که این کار ممکن نیست. 
«شارون اتیانگ»، دانشجوی 27 ساله‌ای از شمال اوگاندا، در حال تکمیل کارشناسی ارشد خود در رشته توسعه جامعه در دانشگاه آمریکایی بیروت است. 
او گفت: مشکلات برق و اینترنت در خانه باعث می‌شود که تکمیل تحصیلات آنلاین تقریبا غیرممکن باشد. من هم بورسیه دارمم اما نمی‌دانم اگر به خانه سفر کنم و اوضاع تثبیت شود آیا آنها دوباره مرا به اینجا بازمی‌گردانند یا خیر.

«ادل پاسکالین» از کامرون، که نامش برای حفظ هویتش تغییر داده شده، نیز می‌گوید که تکمیل دوره کارشناسی در رشته رادیولوژی در خانه تقریبا غیرممکن است. 
او می‌گوید: من نمی‌توانم دوره‌های عملی خود را در خانه انجام دهم، اما باید آنها را به عنوان بخشی از دوره خود تکمیل کنم.
با این حال، حملات مداوم باعث شده که او اکنون بلیط برگشت تهیه کند. برنامه بورسیه مسترکارت هزینه تحصیل ده‌ها دانشجوی آفریقایی در لبنان را تامین می‌کند. بنیاد مسترکارت اعلام کرده که تحولات را از نزدیک زیر نظر دارد و با دانشگاه آمریکایی بیروت برای حمایت از دانشجویان همکاری می‌کند. 
سخنگوی این بنیاد گفت: دانشگاه آمریکایی بیروت به طور منظم با دانشجویان در تماس است و از سلامت و رفاه آنها حمایت کرده است. برنامه درسی آکادمیک انعطاف‌پذیر است و تدارکات لازم برای در نظر گرفتن اختلالات فعلی و تضمین تداوم تحصیلی برای دانشجویان انجام شده است. به دانشجویان بین‌المللی که مایل به بازگشت به خانه هستند، حمایت‌هایی برای انجام این کار ارائه شده است.
در حالی که هنوز امکان خروج از بیروت از طریق فرودگاه بین‌المللی وجود دارد، تهیه بلیط دشوار است. چندین شرکت هواپیمایی مانند امارات، قطر ایرویز، ایر فرانس و لوفت‌هانزا پرواز‌های خود به این شهر را متوقف کرده‌اند. 
خانم اتیانگ می‌گوید که از اتاق خواب خود در بیروت صدای بوم‌های صوتی را می‌شنود که ناشی از پرواز جت‌های جنگی اسرائیل بر فراز شهر است. او می‌گوید: در یک اتاق مطالعه بودم و وقتی صدای شکستن دیوار صوتی را شنیدم، فقط فرار کردم. اما جایی برای فرار نداشتم. خودم را در توالت پنهان کردم.استرس انتظار برای حمله بعدی من را از لحاظ عاطفی و ذهنی ناپایدار کرده است .قادر به انجام هیچ کاری نیستم. بسیاری از دانشجویان از استادان خود خواسته‌اند مهلت‌های تحویل تکالیف را تمدید کنند. 
بین تلاش برای مطالعه و نوشتن پایان‌نامه‌اش، خانم اتیانگ همچنین پاسخ تماس‌های وحشت‌زده خانواده‌اش در اوگاندا را می‌دهد. او می‌گوید: آنها اصرار دارند که به خانه برگردم، آنها به من می‌گویند که باید زندگی‌ام را نسبت به تحصیلات در اولویت قرار دهم.
برخی از دولت‌های آفریقایی تخلیه شهروندان خود را آغاز کرده‌اند. «روزلین نجوگو» رئیس امور دیاسپورای کنیا تأیید کرده که نه نفر از کنیایی‌ها در ماه اوت به کشور بازگشته‌اند. او از سایر کنیایی‌هایی که مایل به ترک لبنان هستند خواسته که برای خروج از لبنان در سفارت ثبت‌نام کنند. تخمین زده می‌شود که حدود 26 هزار کنیایی در حال حاضر در لبنان حضور دارند. 
ماه گذشته، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه اتیوپی، نبیو تدلا، به بی‌بی‌سی گفت که آنها به دقت اوضاع را زیر نظر دارند و در حال آماده‌سازی طرح‌هایی برای تخلیه افراد در صورت لزوم هستند. 
او اضافه کرد که تخمین زده می‌شود حدود 150 هزار اتیوپیایی در لبنان حضور دارند که اکثر آنها کارگران خانگی هستند. 
برخی از این کارگران با چالش‌های اضافی روبرو هستند، زیرا تحت سیستم لبنان کار می‌کنند، که به این معناست که آنها باید از کارفرمایان خود اجازه بگیرند تا کشور را ترک کنند. 
برای دانشجویانی مانند آقای مکامبا و خانم اتیانگ، خروج از لبنان ممکن است راحت‌تر باشد. اما آنها به دلیل اصرار برای اتمام تحصیلات خود دچار تردید شده‌اند. 
انتهای پیام/