پیام آذری -

«جاناتان کوک» تحلیلگر انگلیسی در مقاله‌ خود در پایگاه «میدل‌ایست‌آی» با اشاره به تشویق نتانیاهو در کنگره آمریکا در بحبوحه جنایات جاری رژیم صهیونیستی در غزه، می‌نویسد: استقبالی که در واشنگتن از او صورت گرفت نشان‌دهنده حمایت بی‌قیدوشرط ایالات متحده از رژیم صهیونیستی است، حال‌آنکه شخص نتانیاهو نقطه کانونی وقایعی است که رنج‌های فراوانی را به مردم غزه تحمیل کرده است.
در دوره نخست‌وزیری نتانیاهو اقدامات فجیعی علیه فلسطینیان به وقوع پیوسته است. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد حدود 40 هزار فلسطینی، از جمله تعداد زیادی زن و کودک، به شهادت رسیده‌اند. همچنین گزارش‌هایی از مفقود شدن 21 هزار کودک وجود دارد که به احتمال زیاد گروه بزرگی از آن‌ها در زیر آوار ساختمان‌ها جان باخته‌اند. علاوه بر این خسارات جانی، محله‌ها و زیرساخت‌های حیاتی مانند بیمارستان‌ها و مدارس غزه نیز به‌صورت کامل از بین رفت است. ابعاد این ویرانی‌ها نشان‌دهنده یک بحران انسانی عظیم در غزه است که با باور تحلیلگران، بازسازی آن تا 80 سال طول می‌کشد و دست‌کم 50 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.

به گفته جاناتان کوک، نتانیاهو با وجود تمام این اتهامات و محکومیت‌های سنگین، در کنگره آمریکا مانند یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت. تنها نماینده آمریکایی که تا حدی به حضور او اعتراض کرد، «رشیده طلیب» قانون‌گذار آمریکایی بود که اصالت فلسطینی دارد و در هنگام سخنرانی نتانیاهو نوشته‌ای در دست گرفت که او را «جنایتکار جنگی» معرفی می‌کرد. تصویر رشیده طلیب با پلاکاردی که در دست داشت، نمایان‌گر اختلاف فاحش بین حمایت از نتانیاهو در واشنگتن و انتقادات گسترده مطرح‌شده علیه او در سراسر جهان بود.

بر اساس این مقاله، نتانیاهو در سخنرانی خود کوشید تا اقدامات رژیم اشغالگر در غزه را در راستای منافع ایالات متحده نشان داده و این درگیری را به‌عنوان نبردی بین تمدن و بربریت توصیف کرد! او سعی کرد با روایت خود خشونت‌های جاری در غزه را به‌عنوان راهی برای دفاع از ارزش‌های غربی توجیه کند، اما واقعیت نشان‌دهنده یک فاجعه انسانی پیچیده و غم‌انگیز است. حمایت ایالات متحده، که در قالب کمک‌های نظامی و حمایت‌های دیپلماتیک بروز پیدا می‌کند، این کشور را مستقیماً در عواقب و تلفات جنگ غزه دخیل می‌کند.
با این‌که برخی از دموکرات‌ها، از جمله «نانسی پلوسی» و «کامالا هریس» کوشیدند خود را از سخنرانی نتانیاهو دور نگه دارند، اما اقدامات آن‌ها نشانه‌ای از تغییر اساسی در سیاست ایالات متحده نبود. پلوسی با خانواده‌های اسیران صهیونیست ملاقات کرد اما هیچ اشاره‌ای به رنج خانواده‌های فلسطینی نداشت. او همچنین از حضور در سخنرانی نتانیاهو خودداری کرد، اما کمی بعد بر آنچه او آن را «حق اسرائیل برای دفاع از خود» می‌نامد، تاکید کرد؛ گفته‌ای که با محکومیت‌های بین‌المللی اخیر علیه جنایات رژیم صهیونیستی در تضاد است.
به گفته کوک، مسئله به دولت جمهوری‌خواه یا دموکرات مرتبط نیست، زیرا حمایت نهاد سیاسی ایالات متحده از رژیم اشغالگر همواره ثابت بوده است. همسویی عمیق آمریکا با سیاست‌های رژیم صهیونیستی بیشتر بر اساس منافع استراتژیک شکل گرفته تا ملاحظات انسانی. حتی با افزایش مخالفت‌ها در میان شهروندان آمریکایی، به ویژه در میان نسل جوان و مترقی‌تر، نخبگان و خواص سیاسی آمریکا همچنان قاطعانه از رژیم اشغالگر حمایت کرده عمدتاً درخواست‌ها برای بازنگری در این موضع را نادیده می‌گیرند.

این دعوای زرگری که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری 2024 و انتقاد جریان‌های حامی فلسطین از حزب دموکرات معنای متفاوتی پیدا می‌کند، قصد دارد مردم آمریکا را فریب داده و به آن‌ها بگوید روزی خواهد رسید که حمایت‌های تمام‌عیار از رژیم صهیونیستی به پایان رسیده و رنج فلسطینیان متوقف خواهد شد.
کوک هشدار می‌دهد که با ادامه درگیری‌ها در غزه، خطر بی‌ثباتی گسترده‌تر در منطقه نیز افزایش می‌یابد و تمایل نتانیاهو برای ادامه این جنگ نشان‌دهنده خواست وی برای مداخله نامحدود و ویرانگر در این باریکه است. با این حال، به نظر می‌رسد کنگره ایالات متحده بر حمایت از طرح‌های رژیم صهیونیستی تمرکز دارد و اغلب پیچیدگی‌ها و پیامدهای بلندمدت چنین حمایتی را نادیده می‌گیرد.
تحلیلگر انگلیسی در مقاله خود موقعیت فعلی ایالات متحده را با امپراتوری‌های گذشته مانند روم مقایسه کرده و یادآور می‌شود امپراتوری‌ها در طول تاریخ درست در زمانی سقوط کرده‌اند که چشمان خود را بر پیامدهای اقداماتشان بسته و از واقعیت جدا شده‌اند. بر اساس این مقاله، حمایت بی‌چون و چرای ایالات متحده از نتانیاهو، با وجود محکومیت‌های گسترده داخلی و بین‌المللی و شواهد آشکار نقض حقوق بشر توسط رژیم اشغالگر، به زوال مضاعف جایگاه جهانی ایالات متحده منجر خواهد شد.
در پایان این مقاله آمده است: «حاکمان امپراتوری روم نیز مانند همتایان مدرن خود در واشنگتن، سقوط قریب‌الوقوع را ندیدند؛ اما هر امپراتوری روزی سقوط می‌کند و فروپاشی آن زمانی اجتناب‌ناپذیر می‌شود که حاکمان متوجه ماهیت پوچ و زننده اقدامات خود نباشند.»
منبع: خبرگزاری ایسنا