پیام آذری - در ادامه مرور سال 1403 و در روز دوم فروردین به بازخوانی حوادث اردیبهشت سال گذشته می پردازیم. اردیبهشت را می‌توان ماه آرامی خواند با وقایع و اخباری معمول، اما اردیبهشت آرام تمام نشد و برای همیشه با «حادثه» آخر ماه‌اش در اذهان باقی ماند؛ حادثه‌ای که نه تنها بر تلاطم ماه‌های آینده و کل سال 1403 موثر بود بلکه می‌توان گفت تغییرات بسیاری در مسیر پیش روی جمهوری اسلامی ایران رقم زد.
به گزارش سرویس سیاسی تابناک، تا پیش از 30 اردیبهشت چند اتفاق حائز اهمیت در این ماه رخ داد. یکی از آنها مربوط به سومین روز از اردیبهشت بود که پس از وقفه‌ای 9 ساله، اعزام زائران ایرانی به عمره آغاز شد. چند روز بعد رهبر معظم انقلاب در دیدار خود با کارگزاران حج و جمعی از زائران بیت‌الله الحرام، با توجه به موقعیت کنونی کارکرد جدیدی برای این عمل عبادی تعریف کردند و آن را «حج برائت» نامیدند.
اردیبهشت رو به پایان بود که رئیس جمهور با هیئتی از همراهان عازم آذربایجان شرقی شد تا دو سد را در این استان افتتاح نماید؛ سد قیز قلعه‌سی که در نقطه صفر مرزی و بر روی رودخانه ارس قرار دارد. دور دوم انتخابات مجلس در برخی از حوزه‌های انتخابیه من جمله تهران که 21 اردیبهشت برگزار شد و حواشی پس از انتخاب کامل نمایندگان تهران و بحث‌هایی که میان احزاب سیاسی مختلف شکل گرفت و هر یک به دنبال تلقی خود به عنوان موثرترین حزب در ارائه لیست از دیگر موارد مهم این ماه به حساب می‌آید.
اردیبهشت رو به پایان بود که رئیس جمهور با هیئتی از همراهان عازم آذربایجان شرقی شد تا دو سد را در این استان افتتاح نماید؛ سد قیز قلعه‌سی که در نقطه صفر مرزی و بر روی رودخانه ارس قرار دارد.
این سد مشترک میان ایران و جمهوری آذربایجان به حساب می‌آید و از همین رو در حاشیه افتتاح آن روسای جمهور دو کشور با یکدیگر دیدار و گفت‌و‌گو کردند که همان‌موقع ژست امیرعبداللهیان مورد توجه زیادی قرار گرفت. پس از افتتاح سد‌ها رئیس جمهور و فرمانده یگان حفاظت او، وزیر امور خارجه به همراه استاندار آذربایجان و امام جمعه تبریز راهی تبریز شدند، اما بالگرد آنها هرگز به تبریز نرسید؛ ابتدا اعلام شد که آنها در یکی از روستا‌های ورزقان فرود سختی داشتند، حتی خبرگزاری فارس از عزیمت زمینی رئیس جمهور و هیات همراه به سمت تبریز خبر داد، اما به مرور گفته‌ها خبر از بی‌اطلاعی از وضعیت سرنشینان این بالگرد می‌داد؛ هیئت دولت و برخی رسانه‌ها تا نیمه‌های شب تلاش در آرام نشان دادن وضعیت و امیدواری به آن داشتند.

در نهایت حوالی صبح به طور رسمی اعلام شد که سرنشنیان این بالگرد به شهادت رسیده‌اند و به مرور پیکر‌های آنان پیدا و تسلیت‌ها آغاز شد. مقام معظم رهبری ضمن تسلیت و اعلام عزای عمومی مطابق اصل 131 قانون اساسی معاون اول رئیس جمهور، مخبر را به عنوان مدیر قوه مجریه قرار دادند تا ضمن پیش‌برد امورات کشور در 50 روز انتخابات را برگزار نمایند.
بدین ترتیب یک بحران بزرگ که می توانست شالوده کشور را تکان دهد در کمترین زمان مدیریت شد و کشور روی ریل ارامش و ثبات به راه خود ادامه داد.
حالا کشور برای بار دوم پس از شهید رجایی رئیس جمهور خود را از دست می‌داد با این تفاوت که در کنار تمام اقدامات لازم برای تشکیل دولت جدید و برگزاری انتخابات زودهنگامی که هنوز هیچ یک از جنا‌ح‌ها برنامه‌ی جدی‌ای برای آن نداشتند، مردم هنوز برایشان روشن نشده بود که آیا واقعا سقوط این بالگرد یک «حادثه» بود یا خراب‌کاری‌ای با ایفای نقش کشور‌های همسایه در کار بود؟
البته این فقط فضای سیاسی کشور و قوه‌ی مجریه نبود که تحت تأثیر پایان ناگهانی دولت سیزدهم قرار می‌گرفت بلکه نحوه اطلاع‌رسانی اخبار توسط برخی از رسانه‌ها اعتبار آنها را زیر سوال برد و اعتماد جامعه به آنها رنگ باخت.