چرا انسان‌ها خشم خدا را هنگام گناه کردن در نظر نمی‌گیرند؟
اجتماعي
بزرگنمايي:
پیام آذری - به گزارش صدآنلاین، انسان‌ها هر زمان که کار خیری انجام می‌دهند، با تمام وجود امیدوارند که خدای متعال به آنها اجر و پاداش بدهد. این امید، بخشی از طبیعت رابطه انسان با خداوند است که بر اساس لطف و رحمت او بنا شده است.
در مقابل، وقتی انسان مرتکب گناه می‌شود، خود را از خشم خدا ایمن می‌بیند و این احساس ایمنی، او را به انجام گناهان بزرگ‌تر سوق می‌دهد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
این تناقض رفتاری نشان‌دهنده ضعف در باور قلبی به عدالت الهی و عواقب اعمال است.
توضیح ریشه این رفتار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این نکته را یادآوری می‌کنند که چنین رفتاری ناشی از این است که انسان نسبت به خداوند، مولای کریم، بزرگوار و بخشنده، دیدگاهی یک‌جانبه دارد. انسان‌ها رحمت و بخشندگی خداوند را می‌بینند، اما خشم و عدالت او را نادیده می‌گیرند. این نادیده گرفتن، موجب می‌شود افراد بدون در نظر گرفتن عواقب گناه، دست به کارهای ناشایست بزنند؛ مانند دروغ، غیبت و دیگر رفتارهای نادرست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید می‌کنند که همان‌طور که انسان در انتظار لطف و رحمت خداوند برای کارهای خوب است، باید از خشم و عدالت او نیز در برابر اعمال ناپسند بیم داشته باشد. این توازن میان امید به رحمت الهی و ترس از خشم او، انسان را از گناه دور نگه می‌دارد و رابطه‌ای متعادل و آگاهانه با خداوند ایجاد می‌کند.
-
جمعه ۵ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۹:۴۲:۱۱
-
۵ بازديد
-
-
پیام آذری
لینک کوتاه:
https://www.payameazari.ir/Fa/News/789123/