پیام آذری - فیلم در آغوش درخت نخستین فیلم بابک خواجه‌پاشا به عنوان نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار 2025 معرفی شد.
خلاصه داستان فیلم در آغوش درخت در خلاصه داستان فیلم در آغوش درخت آمده است: «بحران پیچیده زندگی کیمیا و فرید که دوازده سال از ازدواجشان می‌گذرد، جهان زیبای فرزندانشان را برهم می‌ریزد. کودکانی که هیچ چیز جز سادگی و مهربانی را در زندگی نمی‌شناسند.
»
«در آغوش درخت» با نمایش قاب‌هایی خارج از فضای تهران در شهر ارومیه به تولید رسیده و با خلق داستانی شاعرانه، آخرین تلاش‌های یک خانواده در آستانه فروپاشی را به تصویر می‌کشد.

بازیگران و عوامل فیلم در آغوش درخت مارال بنی‌آدم، جواد قامتی، روح‌الله زمانی، اهورا لطفی و رایان لطفی بازیگران «در آغوش درخت» را تشکیل می‌دهند. این فیلم حاصل مشارکت سازمان سینمایی سوره و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.

درباره کارگردان فیلم اولی بابک لطفی خواجه پاشا متولد 1360 است. او در فیلم «خورشید»، «قصر شیرین»، «تو می‌مانی» و سریال‌های «سنه خاطیر»، «تورشا شیرین»، «عاشورا» به عنوان بازیگر حضور داشته و در سریال‌های «بهانه‌ای برای بودن»، «تورشا شیرین» و «سنه خاطیر» که همگی محصول صداوسیمای شبکه استانی آذربایجان غربی بوده، کارگردانی کرده است. او همچنین دستیار کارگردان فیلم «محمد» به کارگردانی مجید مجیدی بوده است. بابک خواجه‌پاشا با فیلم در آغوش درخت یکی از جوانانی است که از آذربایجان غربی پا به عرصه فیلمسازی گذاشته است. او نیز مانند برادران ارک محصول سینمای جوان شهرشان است و فعالیت‌هایش در زمینه سینما باعث شد تا بعد از مدت‌ها اولین فیلمش را بسازد.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم در آغوش درخت جوان آنلاین
افشین علیار | اگر بابک خواجه‌پاشا فیلم درآغوش درخت را به عنوان دومین فیلم سینمایی‌اش می‌ساخت و آبی‌روشن تجربه نخست سینمایی‌اش بود، قطعاً می‌توانستیم به پیشرفت او در کارگردانی بپردازیم، چراکه «در آغوش درخت» به مراتب فیلم مهم‌تر و شسته‌و‌رفته‌تری نسبت به آبی روشن است. در برهه‌ای که فیلم‌های سینمای ایران در فضای شهری، به‌خصوص در تهران و آپارتمانی با مؤلفه‌های مرسوم و تکراری ساخته می‌شوند که کلیشه‌ای به نظر می‌رسند «در آغوش درخت» به نکته مهمی می‌پردازد و آن خانواده است.
سایت کدومو
خانواده، محور اصلی فیلم در آغوش درخت است. هرچند که تماشای این اثر به دلیل فضای دراماتیک و حزن آلودی که از میانه داستان تا به انتها امتداد دارد، مناسب رده سنی کودک و حتی نوجوان کمتر از 14 سال نیست، اما چنانچه به عنوان یک والد، بیننده این اثر هستید، لازم است به مسئله تلاش برای حفظ خانواده، اهمیت بدهید.
سایت ویرگول
نیما بحریه جهرمی | فیلمی پر از حرف و معنا! به نظرم این بهترین چیزی است که میتوان گفت. از طلاق اجباری تا اتحاد و دلبستگی و از نکات تربیتی تا داستانِ فشار روانی یک تعرض جنسی و …. همه این‌ها را میتوان از دلِ اولین ساخته بابک خواجه پاشا بیرون کشید. اما فضای ظاهری فیلم پر از امید است و از امید آغازین فیلم به امید پایانی فیلم میرسیم، که شاید بتوان فضای کلی فیلم را به آثار مجیدی و میرکریمی تشبیه کرد.

سایت ماورا
هنگامه بیگ‌زاده | در آغوش درخت درامی است دغدغه مند. حکایت والدینی ست که با طلاق میخواهند فرزندانشان را از هم جدا کنند، اما نه به نعمت حضور فرزندانشان توجه دارند و نه به تاوانی که ممکن است آنها پس بدهند اشراف دارند. هزینه‌ای که آسیب اجتماعی طلاق بر جامعه تحمیل میکند گاهی بیش از تحمل آدمهاست. وقتی خود خواهی یا حتی شرایط جاری مانع دیدن نقاط مثبت طرفین میشود، نوبت تقدیر است که ورق خود را رو کند. فیلم از عواقب تصمیم‌های انسان‌ها سخن میگوید وقتی که این عواقب قرار است گریبان دیگران را هم بگیرد.
ایسنا
علیرضا بهرامی | بازی بازیگران «در آغوش درخت» نیز تحت کنترل بازیگردان یا کارگردان، به‌اندازه است. در این میان البته روح‌الله زمانی کمی افراط دارد و در کل این بازیگر در حال تبدیل شدن به یک بازیگر تیپ کلیشه‌ای است. به‌کارگیری نابازیگران یا بازیگران محلی نیز در این فیلم کاملا در کنترل کارگردان بوده است.
تسنیم
پارسا آتش‌پر | در آغوش درخت، قصد خودنمایی و نزدیک شدن ساختگی و تصنعی به سینمای هنری را ندارد. هرچند که لوکشین‌های فیلم از منظر زیبایی‌شناسی دارای جذابیت‌های بصری زیادی هستند و همین موضوع به فیلم کمک کرده و باعث میشود مناظر چشم نواز و تصاویر کارت پستالی مخاطب را برای تماشای فیلم ترغیب کند، اما استفاده درست خواجه پاشا از این محیط و خلق سکانس‌هایی همچون لالایی پیرزن برای کودک، تکان دادن درخت پیوندی توت و بهره گیری درست از آن پلان در سکانس پایانی فیلم و موارد مشابه دیگر به توجه کارگردان و نویسنده به بهره‌گیری از توان بالای طبیعت در جهت تعریف داستان و ایجاد فضاسازی مناسب برای این موضوع است.
شهرآرا نیوز
شریف شیرزاد | پس فیلم ــ که می‌گویند «رسانه تصویری» ــ است، چه نشانمان می‌دهد؟ چشم‌انداز‌هایی زیبا و نما‌هایی چشمگیر. اما اینها روی‌هم‌رفته فیلم نمی‌شوند؛ تصویر‌هایی که به‌اتفاق چندین عامل دیگر فیلم، حتی فیلم بد، می‌سازند، کمابیش، همان‌هایی هستند که توقع داریم در اقتباس سینمایی از یک اثر ادبی توصیف‌محور ببینیم. (بماند که بسیاری از مثلا رمان‌های درجه‌یک هم محصول قدرت تصویرگری خالقان خودشان هستند، نه قلم‌فرسایی آنها.) در «در آغوش درخت» چندتا از این تصویر‌ها می‌بینیم؟
فیلم‌شناخت
نواب همتیان | این فیلم مفهوم خانواده را متصلب و غیر واقعی نشان نمی‌دهد. می‌دانیم طلاق امری واقعی است و در بسیاری از خانواده‌ها در حال اتفاق افتادن است. فیلم سعی می‌کند مفهوم خانواده را در تضاد و تعارض با مفاهیم همسان دیگر قرار دهد تا مفهوم خانواده در ذهن منسجم‌تر شکل بگیرد. به عبارتی کارگردان، کنتراست مفهومی بالایی ایجاد کرده تا بتواند این مفهوم را در ذهن مخاطب جا بیندازد که تصمیم‌های عقلانی زمانی ارزشمند هستند که در شرایط بحرانی گرفته می‌شوند نه در شرایط عادی. این فیلم سعی کرده از روال‌های غیر عادی مرسوم در نمایش خانواده دور باشد. روال‌های غیر واقعی که یک خانواده از ابتدای فیلم تا انتها هیچ چالشی ندارند و همه خوشبخت هستند با روال‌های واقعی جامعه در تناقض است. حفظ خانواده و تلاش برای کنار هم نگه داشتن اعضای یک خانواده در شرایطی که انواع تنش‌ها ممکن است بر سر آن خانواده آوار بشود مهم است.