بزرگنمايي:

پیام آذری - به گزارش سلامت نیوز به قبل از وب ام دی، استروژن ارتباط تنگاتنگی با بهزیستی عاطفی زنان دارد. افسردگی و اضطراب در طول سال‌های تولید استروژن بیشتر از زمانی که هورمون تولید نمی‌کنید، روی شما تأثیر می‌گذارد. استروژن همچنین در تغییرات خلقی مرتبط با شرایطی مانند سندرم پیش از قاعدگی، اختلال نارسایی پیش از قاعدگی و افسردگی پس از زایمان نقش دارد.
اثرات استروژن استروژن یک هورمون جنسی است که بر بسیاری از سیستم‌های بدن از جمله سیستم تولید مثل، استخوان‌ها، پوست و مغز تأثیر می‌گذارد.
با شروع بلوغ، تخمدان‌های زن در هماهنگی با هر سیکل قاعدگی شروع به ترشح استروژن می‌کنند. در اواسط چرخه، سطوح به طور ناگهانی افزایش می‌یابد و باعث آزاد شدن تخمک (تخمک‌گذاری) می‌شود. سپس، آنها به همان سرعت سقوط می‌کنند. در بقیه ماه، سطح استروژن به تدریج بالا می‌رود و کاهش می‌یابد.
سطح استروژن در طول چرخه قاعدگی 28 روزه افزایش و کاهش می‌یابد، گاهی اوقات به تدریج و گاهی اوقات شدیدتر. سطوح طبیعی استروژن به طور گسترده‌ای متفاوت است. تفاوت‌های بزرگ در یک زن در روزهای مختلف یا بین دو زن در یک روز چرخه معمول است. سطح واقعی اندازه‌گیری استروژن، اختلالات عاطفی را پیش‌بینی نمی‌کند.
آیا استروژن شما را احساساتی می‌کند؟ استروژن نقش اصلی در تنظیم خلق و خو دارد. استروژن در همه جای بدن، از جمله قسمت‌هایی از مغز که احساسات را کنترل می‌کند، تاثیر می گذارد
برخی از اثرات استروژن عبارتند از:
افزایش سروتونین شیمیایی تغییر دهنده خلق و خو و تعداد گیرنده‌های سروتونین در مغز. اصلاح تولید و اثرات اندورفین، مواد شیمیایی "احساس خوب" در مغز. محافظت از اعصاب در برابر آسیب و احتمالاً تحریک رشد عصبی. پیش‌بینی اینکه این اثرات استروژن در یک فرد به چه معناست غیرممکن است. اثرات و عملکرد استروژن برای محققان همچنان بسیار پیچیده است. برای مثال، علیرغم تأثیر ظاهراً مثبت استروژن بر مغز، خلق و خوی شما ممکن است پس از یائسگی زمانی که سطح استروژن بسیار پایین است، بهبود یابد.
برخی از کارشناسان بر این باورند که برخی افراد در برابر تغییرات طبیعی استروژن در چرخه قاعدگی آسیب‌پذیرتر هستند. آنها می گویند که تغییرات ناگهانی و شدید هورمون‌ها در طول سال‌های تولید مثل باعث ایجاد اختلالات خلقی می‌شود.
اثرات استروژن بر سندرم پیش از قاعدگی (PMS) حدود 90 درصد از زنان قبل از پریود علائم ناخوشایندی دارند. اگر علائم شما به اندازه کافی جدی باشد که کیفیت زندگی شما را مختل کند، پزشکان آن را به عنوان سندرم پیش از قاعدگی (PMS) تعریف می‌کنند. شما احتمالاً PMS دارید اگر:
علائم جسمی و احساسی به طور قابل اعتماد چند روز قبل از هر پریود رخ می‌دهد. علائم پس از اتمام دوره از بین می‌روند و در زمان‌های دیگر رخ نمی‌دهند. این علائم باعث مشکلات شخصی جدی مانند مشکلات در محل کار، مدرسه یا در روابط می‌شود. داروها، الکل یا سایر شرایط سلامتی مقصر وضعیت شما نیستند. نفخ، تورم بازوها یا پاها و حساس شدن سینه‌ها از علائم فیزیکی معمول PMS هستند. همچنین ممکن است بیش از حد احساسی، افسرده، عصبانی، تحریک‌پذیر، مضطرب یا از نظر اجتماعی گوشه‌گیر شوید. حدود 20 تا 40 درصد از زنان ممکن است در مقطعی از زندگی دچار PMS شوند.
اثرات استروژن بر اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) مانند سندرم پیش از قاعدگی، زنان مبتلا به اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) به طور منظم علائم خلق و خوی منفی را قبل از پریود نشان می‌دهند. برخی از کارشناسان PMDD را شکل شدید PMS می‌دانند.
در PMDD، علائم خلقی شدیدتر است و اغلب علائم فیزیکی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. اختلالات عاطفی به اندازه کافی قابل توجه است که باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره می‌شود. علائم رایج PMDD عبارتند از:
احساس غم، ناامیدی یا بی‌ارزشی. احساس اضطراب یا تنش بیشتر یا همیشه در لبه پرتگاه بودن. نوسانات خلقی. بسیار انتقادی نسبت به خود یا حساس بودن به طرد شدن. گریه مکرر یا ناگهانی. احساس تحریک‌پذیری یا عصبانیت بیشتر. درگیری با خانواده، همکاران یا دوستان. از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول. داشتن مشکل در تمرکز. احساس خستگی بسیار یا کمبود انرژی. خوردن خیلی بیشتر، پرخوری یا هوس خوردن برخی غذاها. زیاد خوابیدن یا مشکل خوابیدن. خارج شدن از کنترل. حدود 3 تا 9 درصد زنان مبتلا به PMDD هستند. به نظر می‌رسد استروژن در این اختلالات خلقی دخیل است، اما اینکه دقیقاً چگونه باعث این وضعیت می شود همچنان ناشناخته است. سطح استروژن در زنان مبتلا به PMS یا PMDD تقریباً همیشه طبیعی است. مشکل ممکن است در نحوه ارتباط استروژن با بخش‌هایی از مغز باشد که در خلق و خوی نقش دارند. زنان مبتلا به PMS یا PMDD نیز ممکن است بیشتر تحت تأثیر نوسانات طبیعی استروژن در طول چرخه قاعدگی قرار بگیرند.
اثرات استروژن بر افسردگی پس از زایمان ابتلا به "بلوز" پس از زایمان آنقدر رایج است که طبیعی تلقی می‌شود. با این حال، 10 تا 25 درصد از زنان در 6 ماه اول پس از زایمان دچار افسردگی شدید می‌شوند. افت ناگهانی استروژن پس از زایمان به نظر مقصر آشکار این وضعیت است، اما محققان هرگز این ارتباط را ثابت نکرده‌اند.
افسردگی پس از زایمان مانند هر افسردگی دیگری با داروهای ضد افسردگی، درمان یا کنترل می‌شود.
اثرات استروژن بر افسردگی پیش از یائسگی در ماه‌ها یا سال‌های قبل از یائسگی (به نام پیش یائسگی)، سطح استروژن نامنظم و متغیر است. در طول دوران پیش از یائسگی، تا 10 درصد از زنان افسردگی را تجربه می‌کنند که ممکن است ناشی از سطوح ناپایدار استروژن باشد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از چسب استروژن ترانس‌درمال به خودی خود می‌تواند افسردگی را در دوران پیش از یائسگی بهبود بخشد، اما این یک روش مراقبت استاندارد نیست. زنان در این مطالعات داروهای ضد افسردگی مصرف نکردند.
اثرات استروژن بر افسردگی پس از یائسگی در یائسگی، سطح استروژن به شدت کاهش می‌یابد. جالب توجه است که مصرف استروژن خوراکی باعث بهبود افسردگی در زنان پس از یائسگی نمی‌شود. در کارآزمایی‌های بزرگی که درمان جایگزینی هورمونی را ارزیابی می‌کردند، زنانی که استروژن مصرف می‌کردند سلامت روانی مشابه زنانی که دارونما مصرف می‌کردند، گزارش کردند. پس از یائسگی، میزان افسردگی زنان کاهش می‌یابد و مشابه مردان هم سن و سال می‌شود.
درآخر استروژن با تأثیر بر تنظیم خلق و خو و سلامت روان باعث تغییر در احساسات شما می شود. نوسانات سطح استروژن می‌تواند منجر به اختلالات خلقی مانند PMS، PMDD، افسردگی پس از زایمان و افسردگی یائسگی شود.