بزرگنمايي:

پیام آذری - تین نیوز |
کارشناس ارشد ساخت و توسعه زیربناهای حمل ونقل کشور گفت: تکمیل خط ریلی چابهار - زاهدان، موجب اتصال آسیای میانه و افغانستان به آب های آزاد اقیانوسی شود.
به گزارش تین نیوز به نقل از مهر، سید مرتضی ناصریان کارشناس ارشد ساخت و توسعه زیربناهای حمل ونقل کشور با اشاره ظرفیت های موجود در بندر چابهار و ضرورت اتصال هرچه سریع تر این بندر به شبکه راه آهن کشور، گفت: در حال حاضر خط ریلی به طول 628 کیلومتر از چابهار به زاهدان در حال ساخت است که بخشی از آن (زاهدان به خاش) به بهره برداری رسیده و ساخت بقیه آن نیز با منابع مالی دولتی با شتاب صورت می گیرد و جز طرح های ویژه دولت است و جا دارد از حمایت ویژه مقام معظم رهبری دام ظله از این طرح تقدیر کرد، زیرا ایشان در سال 1398 با اختصاص 300 میلیون دلار از منابع صندوق توسعه ملی به این طرح مهم موافقت کردند و در سال 1401 نیز اجازه استفاده از منابع مالی تهاتر نفتی برای برخی طرح های مهم حمل و نقل را دادند و به این ترتیب طرح راه آهن چابهار - زاهدان از منابع مالی مناسب برخوردار شده است.
ناصریان افزود: این خط ریلی 75 درصد پیشرفت فیزیکی دارد که بندر شهید بهشتی چابهار را به شبکه راه آهن متصل می کند و خط ریلی دیگری که در امتداد راه آهن چابهار - زاهدان در راستای شمالی- جنوبی قرار دارد از زاهدان به مرز میلک می رسد و بعد شهر بیرجند را پوشش می دهد و در نهایت در ایستگاه یونسی (نزدیک تربت حیدریه) به شبکه موجود راه آهن متصل می شود، و محور میان بر قابل توجهی در شبکه ریلی شکل می گیرد که راه گذر (کریدور) ترانزیتی شرق کشور را در راستای شمالی - جنوبی فراهم می کند، به عبارت دیگر اگر زاهدان به یونسی متصل شود بار از چابهار به سمت سرخس در مسیر مستقیم می تواند سیر کند که موجب بهبود ارتباط ریلی با افغانستان و ترکمنستان می شود و به تبع آن کشورهای آسیای میانه و روسیه هم امکان حمل بار بیشتری را خواهند داشت و این محور مورد علاقه کشور هندوستان نیز به شمار می رود.
وی یادآور شد: اتمام این راه گذر ریلی، عبور کالا از شمال به جنوب و بالعکس را سرعت می هد و با توجه به برآوردهای صورت گرفته، حجم باری که در مسیر راه گذر شمال به جنوب از روسیه و کشورهای حوزه CIS به سمت هند و برعکس با افتتاح مسیر ریلی چابهار - زاهدان -یونسی به حدود 2 میلیون تن در سال می رسد. البته تحقق بارهای ترانزیتی بیش از وابستگی به تکمیل زیرساخت ریلی، به وضعیت توقف های بارها در گمرکات و بنادر و هماهنگی نهادهای متعدد داخلی و بین المللی و امکانات لجستیکی و تعرفه ها و زمان سیر بستگی دارد و کشور ما در جذب بار ترانزیتی موفقیت نسبی نداشته و امید است با تحول در این زمینه و تشکیل ستاد عالی ترانزیت و رفع مشکلات مدیریتی و نرم افزاری روند جذب بارهای ترانزیتی اصلاح شود.
کارشناس ارشد ساخت و توسعه زیربناهای حمل ونقل کشور تصریح کرد: بندر چابهار و راه آهن مزبور برای تسهیل صادرات و واردات استان های خراسان رضوی، خراسان شمالی و جنوبی و سیستان و بلوچستان نیز مهم است و راه آهن چابهار حمل ونقل بارهای داخلی و مسافری بین مناطق استان سیستان و بلوچستان را مقدور می کند؛ این طرح علاوه بر جنبه بین المللی از ابعاد توسعه مناطق شرقی و جنوبی کشور و آمایش سرزمینی و توسعه اقتصاد دریا محور اهمیت بالایی دارد و باعث شکوفایی و رونق بیشتر در استان بزرگ و مستعد سیستان و بلوچستان از ابعاد اقتصادی و اجتماعی خواهد شد.
به گفته ناصریان؛ هم اکنون طرح های بزرگ تولید فولاد و پتروشیمی در اطراف چابهار در دست اجراست که برای حمل انبوه مواد و تولیدات نیازمند راه آهن چابهار خواهند بود.
وی ادامه داد: رسیدن خط راه آهن به چابهار و اتصال آن به بندر شهید بهشتی می تواند، موجب اتصال آسیای میانه و افغانستان به آب های آزاد اقیانوسی شود. از این رو کشورهای هندوستان، روسیه و آسیای میانه مستمراً پیگیر تکمیل این طرح و استفاده از این کریدور به عنوان مسیر مناسب برای حمل کالاها از آسیای میانه به جنوب آسیا هستند.
ناصریان تاکید کرد: اتصال بندر چابهار به خط آهن سراسری، ظرفیت جابه جایی 7.7 میلیون تن بار و 2 میلیون مسافر در سال را ایجاد می کند که علاوه بر درآمد ترانزیت ریلی، در افزایش درآمدهای بندری و گمرکی و حمل بارهای داخلی راه آهن مؤثر است، همچنین برآورد می شود در شرایط خوش بینانه دو طرح فوق به صورت مستقیم و غیرمستقیم تا حدود 300 میلیون دلار در سال برای کشور درآمدزایی ارزی و ریالی ایجاد خواهند داشت.
وی در پایان با اشاره به اینکه 10 سال از آغاز طرح خط ریلی چابهار - زاهدان می گذرد اما هنوز تکمیل نشده، گفت: در اوایل امسال برخی افراد گفتند که این خط ریلی تا پایان امسال تکمیل می شود اما این ادعا صحیح نیست، حتی اینکه سال آینده به بهره برداری برسد، دشوار خواهد بود و علاوه بر استمرار اعتبار کافی نیازمند تلاش فوق العاده اجرایی است و احتمالاً افتتاح این طرح در سال 1405 خواهد بود.