بزرگنمايي:

پیام آذری - سیاستگذاری عمومی به عنوان اداره امور عمومی، فرآیندی است که صاحبان قدرت یا حاکم برای حکمرانی از آن بهره برده با دانش و هنر سیاستگذاری، انگاره و اهداف خود را تحقق می‌بخشند. انگاره‌ها و اهدافی که گاه بسیار آرمانی و زیبا هستند اما در نهایت به دنبال قدرت طلبی و هژمونی هستند.
آرمانی‌ترین و زیباترین انگاره‌های سیاستگذاری عمومی در اندیشه پیامبران الهی و ادیبان اخلاق‌گرای سیاست‌گریز قابل مشاهده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
پیامبران الهی را می‌توان سیاستگذارانی آرمان‌گرا دانست که الگوی حکومتداری آنان دارای برخی از مؤلفه‌های حکمرانی مطلوب عصر پسامدرن است. الگوی آرمانی پیامبران بزرگ الهی، درس‌های بسیاری برای سیاستگذاری جهان کنونی دارد و در رهیافت‌های گوناگون حکومتداری امروزی نیز مورد پسند و استناد بسیاری سیاستگذاران و حاکمان قرار می‌گیرد. برخی از سیاستگذاران به‌ویژه حاکمان تلاش دارند با انتخاب الگوهای حکمرانی منطقه‌ای و جهانی موفق، خود را در قالب یک پیامبر الهی برسازی کنند. 
بیشتر بخوانید تعداد جان‌باختگان زلزله در ترکیه از 16 هزار عبور کرد روزهای سخت اردوغان تنفس مصنوعی اردوغان به دولت اسرائیل! ترکیه - فلسطین و شکار فرصت ها آنکارا در را به روی تل آویو بست/ میزان تجارت چه قدر بود؟
پیامبران الهی در زمان حیات خود رهبری و حکمرانی یک طایفه یا قوم خاص و در نهایت یک منطقه محدود را بر عهده داشتند و انگشت‌شمار پیامبرانی در زمان زندگی خود دارای نفوذ و اقتدار جهانی و بین المللی بودند (شخصیت‌هایی مانند کوروش کبیر)، اما اکنون در قرن 21 شاهد ظهور برخی سیاستگذاران و حاکمانی هستیم که ادعای مدیریت جهانی و سلطه بین المللی دارند.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری کنونی ترکیه، در 22 سال اخیر حاکم مطلق این کشور بوده و در قالب یک الگوی نمایشی حکمرانی مطلوب تلاش داشته با نیرنگ بر افکار عمومی منطقه‌ای نیز سلطه یافته و الگوی حکمرانی خود را جهانی سازد. این جهانی سازی الگوی حکمرانی دولت اردوغان، ابزار و تاکتیک برسازی اردوغان به عنوان یک پیامبر جهانی در عصر کنونی است، البته پیامبری دروغین!
تلاش اردوغان برای شناساندن حکمرانی خویش به عنوان یک الگوی مطلوب، موفق و جهانی حکومتداری پس از بروز بهار عربی در 2011 شدت گرفته و برخی انقلابیون عرب ادعای الگوبرداری از حکمرانی دولت ترکیه داشتند. این الگوبرداری نیز بیشتر بر اساس همفکری اردوغان و برخی رهبران انقلاب‌های عربی در قالب سازمان اخوان المسلیمن قابل تفسیر است. الگوی حکمرانی اردوغان که دارای ماهیت دوگانه عثمانی و اروپایی بوده را می‌توان امپراتوری یوروعثمانی نامید.
امپراتوری یوروعثمانی بر انگاره‌هایی فراتر از یک دولت ملت بنیان شده است که حکمران آن نه پادشاه و سلطان بلکه پیامبر قرن بیست و یکم در سرزمین پیامبران (آسیای جنوب غربی) تفسیر می‌شود. بازی ژئوپلیتیک اردوغان برای توجیه سیاستگذاری تهاجمی ترکیه و برسازی پیامبر دروغین را می‌توان در روندهای زیر بررسی کرد:
یکم – عمق راهبردی پیامبر دروغین: تاریخ جهان راوی زندگی، رسالت و حکمرانی ده‌ها هزار پیامبر راستین و صدها هزار مدعی پیامبری است که اغلب دارای اندیشه‌ها و رویکردهای مداراجویی، همزیستی مسالمت‌آمیز و آرمان صلح بوده و در این مسیر صلح‌خواهی حرکت کرده‌اند و جان خویش را نیز از دست داده‌اند. اما در عصر کنونی شاهد طلوع برخی پیامبران دروغین هستیم که بیشتر جنگ طلب هستند. مدعیان پیامبری قرن 21 که پیامبران دروغین هستند، رهبران گروه‌ها، سازمان‌ها و برخی دولت‌ها هستند که برای تحقق انگاره‌ها و نیات قدرت‌طلبانه خود، تلاش دارند تصویری اساطیری، مقدس و پیامبرگونه از خویش در افکار عمومی برسازی کنند. تصویری دروغین که با تصور شهروندان عصر پسامدرن فاصله بسیاری دارد و بلکه با پیشینه تاریخ پیامبران الهی نیز همخوانی ندارد اما شخصیت‌هایی مانند رجب طیب اردوغان همچنان از این تصویرسازی بهره می‌برند. 
اردوغان با طراحی و اجرای سیاست خارجی تهاجمی پسا بهار عربی، توانست سرنگونی دولت‌های عربی و تشکیل دولت‌های دست نشانده ترکیه به جای آنان را عملیاتی کند تا بتواند اندیشه معمار بزرگ یوروعثمانی یعنی دکتر احمد داوود اغلو برای حضور در سرزمین‌های از دست داده میان سال‌های 1911 تا 1923 را به واقعیت تبدیل کند.
عمق راهبردی، تنها یک نظریه از سوی احمد داوود اوغلو به عنوان اندیشمند و نظریه‌پرداز نبود، بلکه نقشه راه و راهبرد سیاستگذاری خارجی اردوغان و دوستانش برای احیای قدرت جهانی ترکیه و برسازی یک پادشاه یا رهبر است که البته اردوغان این نقش را به عنوان پیامبر قرن 21 آسیای جنوب غربی و شرق اروپا برای خود انحصاری کرده است. 
اردوغان پیامبر دروغینی است که تلاش دارد تا انگاره و نیات اصلی عمق راهبردی را با این راهبرد ژئوپلیتیکی کشورگشایی برآورده کند که احمد داوود اوغلو به صراحت افشا می‌کند: «هر سرزمینی که در سال‌های 1911 تا 1923 از دست داده‌ایم و از آنها عقب‌نشینی کرده‌ایم را در سال‌های 2011 تا 2023 به دست می‌آوریم و با برادران‌مان در آن سرزمین‌ها دیدار می‌کنیم. این یک مأموریت تاریخی ضروری است.»1 
دوم – اصول پیامبر دروغین: اردوغان برای تحقق انگاره ترکیه بزرگ یا امپراتوری یوروعثمانی، ابزارها و تاکتیک‌هایی انتخاب کرده است که همگی بر تنش و ستیز قومی، نژادی، مذهبی، تاریخی و ... بنا شده و برتری نژاد ترک، برتری اهل تسنن، برتری کشور ترکیه و ... را بر دیگران پیگیری می‌کند.
دولت اردوغان تمام آسیای جنوب غربی و قفقاز را به آتش کشید تا آرمان بازگشت به اقتدار پیش از 1911 یعنی اپراتوری بزرگ را برآورده کند. دولت ترکیه با دخالت آشکار در تمامی کشورهای بهار عربی زده، بخشی از فرآیند جنگ و خونریزی را طراحی، هدایت یا اجرایی کرده و مرگ صدها هزار انسان در بیش از یک دهه اخیر را سبب شده است.
کمک به طراحی، ظهور و تقویت سازمان‌های ستیزه‌جو و تروریستی مانند: داعش، جبهه النصره، تحریرالشام و ... در سراسر منطقه از لیبی، مصر، تونس، سودان گرفته تا عراق و سوریه، تنها با هدف قدرت طلبی و احیای قدرت امپراتوری عثمانی برای ترکیه و اسطوره پیامبری اردوغان در جهان بود، حتی اگر نیمی از شهروندان این کشورها مورد تجاوز و کشتار قرار بگیرند. 
پیامدهای سیاست تهاجمی و کشورگشایی اردوغان پسابهار عربی که با کشتار و فلاکت بیشتر در منطقه همراه بود، خیابان‌ها را به جوی خون تبدیل کرد، زیرا شکل‌گیری امپراتوری یوروعثمانی و اعلام اردوغان به عنوان رهبر بزرگ یا پیامبر جهانی قرن 21، ارزشی بیشتر از جان هزاران انسان را داشته و اصل بقای حکمرانی اردوغان است. این بنیاد خون‌ریز حکمرانی اردوغان را می‌توان مصداق این سخن "ردویارد کیپلینگ Joseph Rudyard Kipling " نویسنده بریتانیایی دانست که می‌نویسد:" اصول اصول هستند، حتی اگر خیابان‌ها پر از خون باشد. Les principes sont les principes, dussent les rues ruisseler de sang " 
بنابر انگاره جهان‌گرای اردوغان، برای احیای اقتدار ترکیه و شکل‌گیری امپراتوری ترکیه به پیامبری اردوغان، سیاست قدرت و سیاست خارجی تهاجمی، اصول هستند و باید اجرا شوند حتی اگر خیابان‌های بغداد، دمشق، خارطوم، طرابلس، تونس، ... و خود آنکارا به حمام خون تبدیل شوند!
*
قرن بیست‌ویکم تاکنون تنها آشفتگی روزافزون و الگوهای برآشفته حکمرانی را نمایش داده است. الگوهایی که بر انگاره احیای دولت‌های بسیار بزرگ و فراگیر جهانی یا همان امپراتوری‌ها و ابرقدرت‌های جهانی دلالت داشته است و سیاستگذار ارشد و حکمران این نوع نظام سیاسی را پیامبر معرفی می‌کنند و البته پیامبران دروغین.
آسیای جنوب غربی کشش و ظرفیت ویژه‌ای برای ظهور و پذیرش پیامبران دارا بوده است که در کنار هزاران پیامبر الهی و راستین، چندین هزار پیامبر دروغین نیز در این پهنه جغرافیایی اعلام حضور کرده‌اند و ژئوپلیتیک آن را میدان هماورد پیامبران ساخته‌اند.
رجب طیب اردوغان ازجمله مهم‌ترین پیامبران دروغین نظام جهانی است که برای اثبات برتری ترکیه و حکمرانی خویش، تمام منطقه را با تنش و جنگ‌های روزافرون روبرو ساخته و همواره در حال طراحی و اجرای سیاست‌های تهاجمی علیه دیگر بازیگران منطقه‌ای است.
دولت ترکیه با تکیه بر ابزارها و تاکتیک‌های قومی و مذهبی توانسته است الگوی حکمرانی خویش را به عنوان الگوی مطلوب و برتر نمایش داده و اردوغان را به عنوان یک رهبر مقدس یا پیامبر برای قومی بزرگ و مذهبی فراگیر برسازی کند. اما این جنگ ژئوپلیتیک تنها برای احیای قدرت و سلطه ترکیه بر دیگر بازیگران منطقه و همه ملت‌هایی است که این الگوی حکمرانی آنان را فریب داده است.
اردوغان اگر چه یک سیاستگذار تهاجمی و یک تاکتیک‌پرداز موفق بوده است، اما تنها می‌تواند یک پیامبر دروغین باشد. این الگوی پیامبری دروغین ‌باید برای سیاستگذاران ارشد منطقه به‌ویژه ایران، هشداری مهم باشد تا برخی چرخه‌های خسارت‌بار قدرت‌نمایی پیامبران دروغین بار دیگر در منطقه شکل نگیرد و ایران را تهدید نکند. 
منابع: عصر ایران