پیام آذری - تین نیوز |
بندر شرفخانه یکی از بندرهای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی است.. این بندر از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر استان آذربایجان شرقی است و فاصلهٔ آن از شهر شبستر 20 کیلومتر و از تبریز حدود 90 کیلومتر است. این بندر در مسیر قطار تبریز-دیزج خلیل-بندر شرفخانه-سلماس قرار دارد.
از آثار تاریخی این بندر می توان به اسکلهٔ تال اشاره کرد.
این اسکله با قدمت یکصد سال اکنون در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
به گزارش تین نیوز، بندر شرفخانه دارای امکاناتی چون کمپ ساحلی، دریانوردی و قایقرانی تفریحی و حرفه ای، هتل پنج ستاره و دیگر امکانات معمول گردشگری بود که در زمان پرآبی دریاچه ارومیه استفاده می گردید. این شهر در سال 1312 شمسی دارای شهرداری بوده و در حال حاضر جمعیت آن حدود 5 هزار نفر است.
بزرگ ترین بندر ساحلی دریاچهٔ ارومیه است که از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر بوده و رشته ای از راه آهن تبریز– جلفا که از صوفیان منشعب می شود به بندر شرفخانه منتهی می شود. در این بندر تأسیسات نسبتاً مهم بندری و انبارهای کالا وجود دارد. همچنین قبلاً برای استفادهٔ مسافران، قایق های مسافربری وجود داشت. این بندر در شمال شرقی دریاچه، در فاصلهٔ 49 کیلومتری صوفیان و 30 کیلومتری جنوب شبستر (مرکز شهرستان) و 88 کیلومتری غربی تبریز واقع شده است.
این بندر که حالا به عنوان خشک ترین بندر دنیا شناخته می شود و تماشای کشتی ها و قایق های در خشکی لنگر گرفته و همچنین استفاده از لجن بندر برای خواص درمانی، آن را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کرده است. که البته در حال حاضر به دلیل خشکی دریاچه، چنین امکانی وجود ندارد.
البته تمامی موارد فوق مربوط به زمانی بوده است که این دریاچه آب داشته است. پس از خشکسالی های اخیر، آب دریاچه در حدود هشتاد درصد خشک شده و به جای ساحل آبی، اکنون کیلومترها کویر نمک جایگزین آن گردیده است و عملاً آبی وجود ندارد که قابل شنا یا قایق رانی باشد؛ و عملاً به کویری از نمک مبدل شده است.
این بندر دارای ایستگاه راه آهن و همچنین اسکله برای رفت وآمد کشتی ها (نه چندان بزرگ) بود که بعد از خشکی دریاچه، عملاً استفاده ای از آن ها نمی شود. همچنین در این بندر هتل نسبتاً بزرگی وجود دارد که از امکانات رفاهی نسبتاً خوبی برخوردار است اما به دلیل عدم مراجعهٔ گردشگران، این هتل نیز رو به اضمحلال است. در حال حاضر اسکله و پلاژها و هتل به دلیل خشکی آب دریاچه مورد استفاده ای ندارند.
با خشک شدن تدریجی دریاچه ارومیه، بندر تجاری شرفخانه نیز تجاری به خشک ترین بندر تجاری تبدیل شده و شهر بندری شرفخانه نیز به دلیل طوفان های نمکی و بایر شدن مزارع روز به روز در حال تبدیل شدن به یک شهر متروکه است.

در آینه تاریخ نام قدیم این بندر، سرنجه لر بود. هر چند از سال 1312 شهرداری داشت اما در سال 1340 به نقاط شهری ایران اضافه شد. در جلد چهارم فرهنگ جغرافیایی ایران در باب بندر شرفخانه آمده است که این بندر در 18 کیلومتری شرق بخش مرکزی شبستر واقع شده و در ساحل شرقی دریاچه ارومیه با 6 هزار نفر جمعیت قراردارد. مردم این دیار برای ارتزاق به کشاورزی و کشت انواع غلات و حبوبات و زردآلو، آلبالو، گیلاس، گلابی، آلوچه و سیب مشغول بودند.
جاذبه های گردشگری ​ساحل شرفخانه دریاچه ارومیه اسکله تال مدرسه دقیقی شرفخانه تپهٔ تاریخی شرفخانه مقبرهٔ سید میرآقا مسجد جامع شرفخانه

اسکله تال نخستین جاذبه گردشگری در بندر شرفخانه، اسکله تال است .نام این اسکله از یک واژه روسی وام گرفته شده است و قدمت ساخت آن به اواخر دوران قاجار برمی گردد و با بیش از یک قرن قدمت، ثبت میراث ملی شده است.
این بندر به منظور انجام عملیات تعمیر و نگهداری کشتیهای موجود در دریاچه از آن استفاده می شده است. این اسکله دارای 24 ستون اصلی به قطر 40 سانتیمتر و ارتفاع 13 متر از چوب روسی بوده و مجموعاً بنایی به طول بیست، عرض دوازده و ارتفاع سیزده متر را با مساحت 230 مترمربع تشکیل می دهد. در تاریخ 23 تیرماه 1401، این اسکله دچار آتش سوزی شد، ولی آسیبی جدی به آن وارد نشد.
با وقوع خشکی دریاچه ارومیه، امروز امکان قایقرانی و کشتی رانی از اسکله تال در دریاچه ارومیه وجودندارد و بندر شرفخانه امروزه به گورستانی از کشتی های نه چندان بزرگ تبدیل شده است و برای گردشگران جذاب است.
علاوه بر این بندر شرفخانه در مسیر یکی از مهم ترین خطوط راه آهن ترانزیتی ایران قراردارد و روزگاری برای خودش برو بیایی داشت و گردشگران بسیاری با اقامت در کمپ ساحلی یا هتل پنج ستاره از تماشای غروب خورشید لذت می بردند و مسافر قایق های تفریحی بودند. حالا در روزهای تابستان گردشگران بندر شرفخانه برای استفاده از آب و لجن دریاچه برای خواص درمانی به بندر پا می گذارند.
چطور برویم؟ این بندر از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر استان آذربایجان شرقی است و فاصله آن از شهر شبستر20 کیلومتر و از شهر تبریز حدود 90 کیلومتر است.