بزرگنمايي:

پیام آذری - تعدادی از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر که در اردوی مشهد مقدس حاضر بودند در مواجهه با پذیرایی قطار با محصولاتی با علامت تجاری حامی رژیم صهیونیستی از پذیرش این محصولات امتناع کرده و طی اقدامی نمادین آنها را در راهرو قطار چیدند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این دانشجویان آزادی‌خواه در اقدامی نمادین محصولات ارائه شده در قطار که تحت نمادهای‌ تجاری حامی رژیم صهیونیستی بودند را تحریم کردند و تمام این دانشجویان از پذیرش این محصولات پذیرایی امتناع کردند.
همچنین در ادامه دانشجویان در این اقدام عهدنامه‌ای را برای تحریم کالاهای حامی رژیم صهیونیستی تنظیم و به امضا رسادند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، متن این عهدنامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
قسم به رخنه امید به هنگامه اشک که آرزوها آرزو نمی‌مانند و آه‌ها به لبخندهای از سر رضایت مبدل می‌شوند... 
و قسم به رب عادل و حکیم که پایان این جهان به ظلم و استعلاء نخواهد بود... 
و قسم به تک تک نفس‌های در سینه‌مانده مظلومان، که بیوت عنکبوت سست است و سست خواهد ماند؛ بالاذن الله.. 
و قسم به تلالو نور، که جهان امروزِ ما چیزی نیست به جز صحنه تقابل سپیدی و سیاهی. جهانی که هر روز آن شب می‌شود در حالی که گوشش پر از فریاد خاموش بغض‌آلود کودکان غزه است و شب آن روز می‌شود در حالی که آنان طعم آسودگی و سکنا را نچشیده‌اند! 
جهان امروز ما نه صحنه بروز انسانیت و تمدن، که صحنه بروز وحشی‌گری‌هایی پیجانده شده در لباس تمدن است و هیهات؛ هیهات اگر در این کارزار ما جاهلانه به سپیدی پشت کنیم و دست در دستان خونی شیطان بگذاریم؛هیهات!
امروز دیگر برای تشخیص ظلم و ظالم زحمت چندانی نیاز نیست و باطل با تمام توان خود را به ظهور گذاشته. تنها کافیست ثانیه‌ای چشممان را ببندیم به روی زرق و برق‌هایی که هدیه نامیمون پرمدعایان این جهان است و با چشم دل خیره شویم به رد اشک خشک شده بر چهره دخترکان لبنان و فلسطین. کافیست دستمان را حلقه کنیم به دور مشت‌های از خشم گره کرده پسرکان مظلوم این خطه و تا عمق وجود بچشیم درد و غم جاری در رگ‌های آنها را... 
دیگر صحبت از تمایلات سیاسی و اختلافات این چنینی نیست. صحبت از شرف است! 
و قسم به نگاه‌های خیره و منتظر که ما شرفمان را به عاریت نگرفته‌ایم که اکنون در این چنین برهه‌ای از خیر آن بگذریم! 
ما، جوانانِ تازه نفسِ این خاک که طعم امنیت و آسایش را چشیده‌ایم، دلمان به غایت شکسته‌است برای مظلومان این جهان که اشک و خون آنها به ناحق با هم ممزوج شده و شرممان می‌آید که آن‌ها اینگونه بهای حق‌طلبی را بپردازند و ما در سکوت نظاره‌گر باشیم. 
از این رو پیمان می‌بندیم که نه فقط امروز و فردا، بلکه تا آن زمان که وزن ما بر این کره خاکی سنگینی می‌کند، به معنای واقعی کلمه پای کار جبهه مقاومت بمانیم. 
عهد می‌بندیم که قلبمان را آلوده به نفس‌های سنگین شیطان و مصادیق زمینی‌اش نکنیم و چشم نبندیم به روی اشک این انسان‌های به غایت انسانِ زمین. و از بغض صدایشان به هنگام حسبی‌الله گفتن ساده نگذریم و دستانمان را محکم‌تر کنیم به دور دستانشان و فریاد برائتمان جهان را کر کند. 
قسم می‌خوریم که به حرمت غبار آوارگی‌ای که در این مسیر مقدس بر گونه‌هایشان نشسته، یک لحظه هم به راهی که باید رفت شک نکنیم و بند کفش‌هایمان را سفت کنیم برای لگد مال کردن هرچه ظلم و هرچه ظالم است؛ ولو اینکه آوازه مدنیتِ دروغینشان چشم جهان را کور کرده باشد. 
ما عهد می‌بندیم که برای رسیدن به لحظه موعود پیروزی و طلوع حقیقی فجر هر آنچه که داریم فدا کنیم از وقت و انرژی و توانمان گرفته تا مال و آبرویمان. 
عهد می‌بندیم که کمال هم و غم خود را وسط بگذاریم و از کوچکترین کاری که می‌تواند نشان دهنده جبهه ما در این نبرد باشد دریغ نکنیم و قسم می‌خوریم که فراموش نکنیم هر قدم کوچکی در این مسیر یک گام ما را از ظلمات دور و به روشنایی نزدیک می‌کند؛ حتی اگر آن قدم چیزی همچون تحریم تمام کالاهای ریز و درشتی باشد که در سبد خرید ما وجود دارد و نام ننگین رژیم صهیونیستی به آن برندها گره خورده؛ نامی که هر بار در شکلی متفاوت، از نوشیدنی و کیک و شکلات تا شوینده و لوازم بهداشتی، به برکت خانه‌هایمان شبیخون می‌زند و خط و خش بیشتری می‌کشد بر آسایش مظلومانِ اسیر در چنگال این رژیم. 
ما عهد می‌بندیم و قسم می‌خوریم که قدم برداریم. ریز یا بزرگ، اما شروع به حرکت کنیم و قانع نشویم به تنها آه کشیدن. 
قدم برداریم ولو با بخشیدن مال و دارایی مان و پیوستن به پویش‌های کمک رسانی؛ قدم برداریم و هرگز تبیین را کوچک ندانیم. 
بخوانیم، بفهمیم و بدانیم و برای رساندن صدای مقاومت و باز تعریف آن در زندگی خودمان و مردممان آرام نگیریم.
ما جوانان دانشجوی ایران زمین، قسم میخوریم که اهداف شهدایمان را فراموش نکنیم و مسیر بزرگانمان را تا رسیدن به مقصد رها نکنیم و سوگند یاد می‌کنیم به خون‌های ریخته شده‌مان؛ به حرمت تک تک نفس‌های مردان خداییمان، شهید شیخ حسن نصرالله، شهید حاج قاسم سلیمانی، شهید ابومهدی المهندس، شهید فخری‌زاده، شهید اسماعیل هنیه، شهید یحیی السنوار، شهید صفی‌الدین و دیگر شهدای مان که هر یک چون ستاره‌ای در دل تاریکی دنیای پیرامونمان، مسیر را بیش از پیش برایمان روشن کردند. 
و قسم می‌خوریم به آرمان‌های نمایان شده در چشمان تک تک آزادگان این جهان که مقاومت در زندگی‌مان جاری و ساری است. به بیان دیگر این مسیر برایمان خودِ خودِ حیات است و ما عهد می‌بندیم که با هیچ وعده و وعیدی رگ حیاتمان را نبریم و پشت مقاومت را خالی نکنیم و تمام زندگی مان و هر آنچه که داریم و نداریم، در راه این وظیفه فدا کنیم.