چاپ

پیام آذری - از صبح روز دوشنبه 20 اسفند، تمامی پرستاران شاغل در بخش آی‌سی‌یو 3 بیمارستان الزهرای اصفهان، در اعتراض به عدم پرداخت تعرفه‌های قانونی و بی‌توجهی مداوم مسئولین بیمارستان به مطالبات پرسنل به‌صورت رسمی دست به اعتصاب زده‌اند.
اعتراض پرستاران بیمارستان الزهرا اصفهان از صبح روز دوشنبه در بخش آی‌سی‌یو 3 آغاز شد و تا این لحظه ادامه دارد. یکی پرستاران در مصاحبه با روزنامه اینترنتی فراز می‌گوید: «بدحال‌ترین بیماران در بخش آی‌سی‌یو این بیمارستان نگهداری می‌شوند. ما با اضافه کار ساعتی 20 هزار تومان در تمام این سال‌ها به وظیفه انسانی و حرفه‌ای خود عمل کردیم. در شرایط فعلی اما دیگر ادامه این وضع از توان همه ما خارج است. هیچ‌کس حاضر هست در ازای این مبلغ، کاری را که ما انجام می‌دهیم بپذیرد؟»
در پی این حرکت اعتراضی، روز سه‌شنبه برخی دیگر از بخش‌های بیمارستان از جمله بخش قلب و اورولوژی نیز به اعتراضات پیوسته‌اند. گفته می‌شود برای پر کردن خلا ایجادشده در کادر درمان، نیروهایی به‌صورت موقت و فشرده از سایر بیمارستان‌ها و بخش‌های مختلف فراخوان شده‌اند؛ با این حال این اقدام در بلندمدت نمی‌تواند پاسخگو باشد. یکی از پرستاران در رابطه با وضعیت بیماران می‌گوید: «ما بیماران را رها نکردیم و اول از همه مطمئن شدیم که در نبود ما نیروهای دیگر بتوانند از بیماران مراقبت کنند. افزون بر این، یک هفته پیش از آغاز رسمی اعتصاب، به بیمارستان اعلام کرده بودیم که در صورت عدم رسیدگی به درخواست‌های ما، دست از کار می‌کشیم. ما در بدترین شرایط به خصوص دوران همه‌گیری ویروس کرونا، در شیفت‌های طولانی وظیفه خود را انجام می‌دادیم. الان تنها خواسته ما این است که وضعیت مطالباتمان روشن شود و حداقل همان کارانه مصوب به ما هم تعلق بگیرد.»
پرستاران سراسر کشور در سال‌های گذشته چندین بار نسبت به ساعات کار طولانی و حقوق پایین اعتراض کرده‌اند. در جریان اعتراضات گسترده پرستاران در تابستان امسال، «محمدرضا ظفرقندی»، وزیر بهداشت و درمان، اعلام کرد که برای حقوق و مطالبات پرستاران تلاش خواهد کرد. او همان زمان گفت که دولت جدید باید بیش از 75 هزار میلیارد ریال (حدود 170 میلیون یورو) حقوق و پاداش معوقه به پرسنل پرستاری پرداخت کند. گفته می‌شد این مبلغ به‌صورت مرحله‌ای به حساب‌های کارکنان پرستاری واریز خواهد شد.
مسئولین بیمارستان به وعده‌هایشان عمل نکردند
به گفته‌ی پرستاران معترض، با گذشت مدت طولانی از تصویب تعرفه‌های خدمات پرستاری، هیچ‌گونه پرداخت موثری انجام نشده و مبالغ ناچیزی که در مقاطع مختلف پرداخت شده‌اند نیز صرفاً با هدف فروکش کردن اعتراضات صورت گرفته است. یکی از پرستاران می‌گوید: «قرار بود تعرفه‌ها تا 50 و حتی 80 هزار تومان افزایش پیدا کند. با این حال، مسئولین بیمارستان گفتند شرایط پرداخت خاصی را در نظر گرفته‌اند. برای من به طور مثال، ماهانه یک‌ونیم میلیون تومان پرداختی تعیین شد که تا سه ماه آن را دریافت کردم اما دوباره به کل قطع شد.»
‎پرستاران در واقع نسبت به عدم شفافیت در پرداختی‌ها و تفاوت میان مبلغ ثبت‌شده به عنوان دریافتی با آنچه برایشان واریز می‌شود گله دارند. آن طور که پرستاران معترض می‌گویند، دریافتی آن‌ها بسیار کمتر از نرخ مصوب است و مشخص نیست چرا تعرفه پرستاری مصوب به آن‌ها پرداخت نمی‌شود. آن‌ها می‌گویند بارها به صورت مکتوب و از طریق تجمع‌های مسالمت‌آمیز مطالبات خود را اعلام کرده‌اند اما مسئولان بیمارستان حتی حاضر به گفت‌وگوی مستقیم با پرسنل نشدند. یکی از پرستاران در مصاحبه با روزنامه اینترنتی فراز می‌گوید: «پس از آغاز رسمی اعتصاب، همان مسئولان خواهان مذاکره شده‌اند اما پرستاران با اعلام بی‌اعتمادی نسبت به وعده‌های تکراری گذشته، از پذیرش این گفت‌وگوها خودداری کرده‌اند. از طرفی دیگر، با تهدیدهای مختلفی از سوی مسئولان مواجه شده‌ایم، از جمله هشدار به پیگرد قضایی، تهدید به معرفی به دادستانی و حتی ارجاع به زندان و اخراج از کار.»
ما فقط می‌خواهیم حقوق قانونی‌مان را بگیریم
«ما پرستاریم. انتخاب این شغل برای ما صرفا یک حرفه نبوده، بلکه تعهدی انسانی و اخلاقی نسبت به مراقبت از جان انسان‌هاست. اعتراض برای ما آسان نیست. اما در شرایطی که حقوق‌مان به‌طور مداوم پایمال شده و هیچ‌کس پاسخ‌گوی حجم فشار کاری، اضطراب، فرسودگی و بی‌عدالتی نیست، دیگر توانی برای ادامه باقی نمانده است. ما به ناچار و با قلبی سنگین، از حضور در شیفت‌های خود امتناع کرده‌ایم. خواسته‌ ما صرفا اجرای قانون و احقاق حقوق قانونی‌مان است، نه بیشتر.» این بخشی از بیانیه‌ پرستاران معترض است. آن‌ها می‌گویند در شرایطی که تنها ساعتی 20 هزار تومان اضافه کار دریافت می‌کنند، صرفا 200 هزارتومان به عنوان حق مسکن به آن‌ها داده می‌شود و تازه همین ارقام هم مشمول مالیات می‌شود، دیگر نمی‌توانند به کار خود ادامه دهند.
پرستاران معترض خواستار ورود فوری نهادهای نظارتی، رسانه‌ها و مسئولان بالادستی به موضوع، توقف فضای تهدید و فشار و ارائه‌ راهکاری عملی، شفاف و فوری برای پرداخت کامل مطالبات قانونی خود هستند.