چاپ

پیام آذری - آرمان زرین‌کوب، کارگردان فیلم سینمایی «ترک عمیق»، با اولین تجربه سینمایی خود در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. وی در گفت‌وگو با پانا از دغدغه‌های اجتماعی، چالش‌های ساخت فیلم و تأثیر جشنواره بر دیده شدن فیلم‌ها سخن می‌گوید.
«سال بلعیدگی تاوان بد یا خوبش را در جوانی باید جستجو کرد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
»
آیا این فیلم بازتابی از دغدغه‌های شخصی شماست؟
بله، یک فیلم‌ساز اجتماعی نمی‌تواند فیلمی بسازد که دغدغه خودش نباشد. «ترک عمیق» نیز حاصل نگاه شخصی من به موضوعی است که همیشه درگیرش بوده‌ام.
می‌خواهید مخاطب پس از دیدن فیلم چه حسی داشته باشد یا به چه چیزی فکر کند؟
این فیلم به روح و روان تماشاگر ورود می‌کند و ذهن او را برای مدتی درگیر نگه می‌دارد. امیدوارم مخاطب پس از تماشای آن درباره مفاهیمی مثل عشق، تنهایی و تأثیر گذشته بر آینده خود تأمل کند.
به نظر شما سینمای ایران در چه مسیری قرار دارد و جایگاه فیلم شما در این روند چیست؟
سینمای ایران متأسفانه در مسیر پویایی قرار ندارد، زیرا برای داشتن سینمایی زنده و پویا، تنوع ژانر ضروری است. اما در سینمای ما فقدان این تنوع کاملاً مشهود است. «ترک عمیق» تلاشی برای ورود به لایه‌های عمیق‌تر زندگی انسان‌هاست.
فکر می‌کنید جشنواره فیلم فجر چه تأثیری بر دیده شدن فیلم‌ها و سینماگران دارد؟
جشنواره ملی فجر قطعاً در کشف و معرفی فیلم‌سازان تأثیر بسزایی دارد. این جشنواره فرصتی است تا آثار فیلم‌سازان، به‌ویژه نسل جدید، بیشتر دیده شوند و مسیر حرفه‌ای آن‌ها شکل بگیرد.
چه احساسی دارید که فیلم‌تان در جشنواره فجر امسال حضور دارد؟
برای هر فیلم‌ساز اولی، حضور در جشنواره تجربه‌ای خوشحال‌کننده است. من هم از این اتفاق بسیار خوشحالم.
درباره انتخاب بازیگران بگویید. آیا در این زمینه دستتان باز بود؟
با توجه به نوع قصه، انتخاب بازیگران چندان دشوار نبود. به دلیل نیاز داستان به بازیگرانی که از میانسالی عبور کرده‌اند، خوش‌شانس بودم که توانستم با هنرمندان بزرگی همکاری کنم.
آیا فیلم نسبت به فیلمنامه اولیه تغییرات زیادی داشت؟
بله، به دلیل حضور پلیس در فیلم ناچار به ایجاد تغییراتی شدم که شخصاً مایل به آن نبودم، اما برای نجات فیلم آن‌ها را پذیرفتم. اگر این تغییرات اعمال نمی‌شد، روایت داستان به آن چیزی که در ذهن داشتم نزدیک‌تر می‌شد.
ایده اولیه فیلم از کجا آمد و چه چالش‌هایی در طول تولید و فیلم‌برداری داشتید؟
ایده اولیه از دغدغه‌های شخصی‌ام درباره مشکلاتی که زنان و مردان پس از میانسالی تجربه می‌کنند شکل گرفت. این مسائل ریشه در گذشته و جوانی آن‌ها دارد. مضمون‌هایی مثل عشق، تنهایی و «سال بلعیدگی» (پیری) همواره از دغدغه‌های اصلی من در فیلم‌سازی بوده‌اند.