چاپ

پیام آذری - به گزارش، داریوش اقبالی ، خواننده سرشناس ایرانی در حاشیه برگزاری کنسرتش درباره شرایط نامناسب جسمانی خود صحبت کرده است.
داریوش اقبالی گفت: سال‌هاست که بیش از هفتاد درصد از شنوایی گوش‌هایش را از دست داده و در این شرایط کارهایش را اجرا کرده است.
این خواننده معروف پیش از انقلاب افزود: مهم این است که بتوانی نشنوی اما سالها روی صحنه بخوانی.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
داریوش اقبالی‌ (زادهٔ 15 بهمن 1329 در تهران) که با نام داریوش شناخته می‌شود، خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی ایرانی است، که در سبک موسیقی پاپ و راک فعالیت می‌کند. جنس صدای وی باس است. داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است.
زندگی
کودکی و جوانی
دوران کودکی او در میانه، کرج و استان کردستان گذشت. پدرش، محمود اقبالی، از ملاکان شهرستان میانه بود. نخستین بار در 9 سالگی در جشنی در مدرسه‌اش در محله شهرآرا به روی صحنه رفت. او دوران متوسطه را در دبیرستان‌های فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهران‌پارس گذراند و در مراسم و همایش‌ها برنامه‌های هنری اجرا می‌کرد.
او در سال 1349 با حسن خیاط‌باشی آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی داریوش به موسیقی حرفه‌ای شد. در همین سال او در 19 سالگی با ترانهٔ به من نگو دوست دارم با آهنگ‌سازی مصطفی جاویدان، به شهرت رسید. نخستین کار مستقل او به نام «نبسته پیمان» با ترانه‌ای از علی گزرسز (رها) و ملودی خودش است.
پیش از انقلاب
داریوش در نظرسنجی مجله جوانان در سال 1356 به عنوان محبوب‌ترین خواننده ایران برگزیده می‌شود. داریوش همکاری با شماری از چهره‌های سرشناس موسیقی پاپ ایران مانند منوچهر چشم‌آذر، بابک بیات، فرید زلاند، واروژان، پرویز مقصدی ،بابک افشار، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی را نیز در کارنامه خود دارد. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانه‌سرایانی هستند که در این دوره با داریوش همکاری داشته‌اند.
در دوران جوانی
زندان
داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگ‌های سیاسی مانند جنگل، بن‌بست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون‌زده، چندین بار دستگیر و زندانی شد. نخستین بار او، بنا به گفته پرویز ثابتی، با دستور شاه دستگیر و پس از دستگیری به مدت 6 ماه در انفرادی نگاه داشته و پس از 9 ماه حبس آزاد شد. او مجموعاً مدت 26 ماه در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی زندانی بود.
اعتیاد
داریوش پس از سال‌ها اعتیاد، در سال 2000 (79–1378) سرانجام تصمیم به ترک اعتیاد گرفت. ترانهٔ معجزه خاموش اشاره‌ای به همین نقطهٔ عطف در زندگی اوست. اولین برنامه رسمی داریوش به نام آینه در رادیو AFN بود و در سال 2003 سایت بهبودی را که اولین وبگاه ایرانی برای کمک به معتادان و خانواده‌های آنها بود، راه‌اندازی کرد و سپس با همکاری دو پزشک، بنیادی به نام آینه را تأسیس نمود تا به یاری معتادان برود. گفته می‌شود از زمان تأسیس این بنیاد تاکنون نزدیک به 40 هزار نفر ترک اعتیاد کرده‌اند. بعد از رادیو او تصمیم به گسترش کار خود می‌گیرد و برنامه آینه را در تلویزیون‌های 24 ساعته ادامه می‌دهد، او همچنین در همایش‌ها و کنفرانس‌های متعدد ترک اعتیاد، شرکت کرده است.
فعالیت اجتماعی
بنیاد آینه
بنیاد آینه، با هدف یاری‌رسانی به معتادان، بیشتر با کمک افرادی که خود زمانی معتاد بوده‌اند، فعالیت می‌کند. این بنیاد به همت داریوش اقبالی، تأسیس شد. این بنیاد یک پایگاه اینترنتی دارد که به بخش‌های مختلف تقسیم شده است. در این پایگاه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی نیز تهیه و پخش می‌شود. علاوه بر این، بنیاد آینه سمینارهای مختلفی را نیز جهت پرداختن به مسائل اعتیاد، معتادان و خانواده‌های آن‌ها برگزار می‌کند.
بشردوستی
داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است. وی به جز اهمیت به ترک اعتیاد و رهایی به مسائل اجتماعی، پناه‌جویان ایرانی، گروه‌های جوامع اقلیت و کودکان کار نیز توجه دارد. وی در سال‌های اخیر با کمک دانشجویان کمپین حمایت از این افراد را تأسیس نمود.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید