بزرگنمايي:
پیام آذری - اولگا دیدیک متخصص پوست و زیبایی در شبکه های اجتماعی خود نوشت: «سرانجام شاهد آغاز دوره‌ای جدید هستیم، دوره‌ای که در آن زیبایی طبیعی و پوست سالم در اولویت قرار دارد.»
یک ترند غیرمنتظره در اوکراین در حال شکل گیری است که در جریان آن زنان فیلرهای لب و پروتزهای خود را برمی دارند تا به زیبایی طبیعی بازگردند. این رویکرد در مسیر عکس استقبال روز افزون جهانی نسبت به عمل های زیبایی قرار دارد و از این جهت به نوعی خود عامل جلب توجه در شبکه های اجتماعی شده است.
ماجرا از کاترینا کروپکینا بلاگر تغذیه شروع شد زیرا وی با انتشار ویدیویی اعلام کرد پس از 11 سال تصمیم گرفته پروتزهای خود را خارج کند و این پست در شبکه های اجتماعی اوکراین وایرال شده و در نوع خود غوغا به پا کرد.
کاترینا کروپکینا
نسخه کوتاه ویدیوی این زن 32 ساله در اینستاگرام بیش از 7/5 میلیون بار دیده شده است.
کاترینا به بی بی سی اوکراین می‌گوید: من در شبکه های اجتماعی درباره پذیرش بدن واقعی خود صحبت می کنم و به مخاطبین مشاوره می دهم اما خودم لب‌های تزریقی و پروتز داشتم.
وی ادامه می دهد: پس از سال ها متوجه شدم که استفاده از پروتزهای حجیم کننده و انواغ فیلرها نه مرا شادتر می کند، نه سالم تر و نه زیباتر.
کاترینا ادعا می کند که بیش از هزار زن پس از دیدن ویدیوی او پیام داده اند و گفته اند که از تصمیم شان برای گذاشتن پروتز منصرف شده‌اند. او همچنین می‌گوید که تعداد زیادی از دنبال کنندگان وی نیز از تصمیم خود برای خارج کردن پروتزهایشان خبر داده اند.
پس از جراحی و برداشتن پروتزها، کاترینا لب های خود را نیز به حالت طبیعی بازگردانده و دیگر برای پنهان کردن چین و چروک های صورتش بوتاکس تزریق نمی‌کند.
کاترینا می‌گوید: امیدوارم که این کار من به یک ترند و جریان تبدیل شود و زنان دست از وسواس درباره ظاهرشان بردارند.
لب قبل و بعد از حذف فیلر
ماجرای جراحی برداشتن پروتز
کاترینا کروپکینا درباره انگیزه اصلی انجام عمل های زیبایی در سال های گذشته می‌گوید: «فکر می‌کردم هرچه زیباتر باشم، موفق‌تر خواهم بود.
اما اکنون نظرش تغییر کرده است: این تغییرات ظاهری تنها مردان سطحی نگری را جذب می‌کند که فقط به ظاهر اهمیت می‌دهند.
او می‌گوید که به طور کلی مشکلی با پروتزها نداشته اما حدود یک سال قبل، نوع نگرشش نسبت به این ماجرا تغییر کرد. او می‌گوید کم کم از داشتن این پروتزها احساس شرمندگی می کردم.
وی از اثرگذاری و نقش دخترش در نهایی شدن تصمیمش برای فاصله گرفتن از این اعمال زیبایی می گوید: اما آنچه که تصمیم من را قطعی کرد، پرسش دختر کوچکم بود که پرسید: «آیا من هم در آینده باید تمام این اعمال زیبایی را مثل شما انجام بدهم؟
کاترینا می‌گوید که این اتفاق او را به فکر فرو برد که مبادا الگوی نادرستی برای دخترش باشد.
پس از آن، او جست و جوی دشواری را در سراسر اوکراین برای یافتن جراحی مناسب آغاز کرد. وی می افزاید: برخی از پزشکان از او می‌پرسیدند که آیا به این فکر کرده که «اندامش چقدر نامتناسب خواهد شد و...
بلاگر اوکراینی همچنین بر حمایت های همسرش در این مسیر و نقش موثر وی تاکید دارد.
ارتباط احتمالی پروتزها و سرطان
در جریان جست و جوی جراحی که این عمل را بپذیرد، او به یک متخصص سرطان شناسی و بیماری های پستان مراجعه کرد و پس از این ملاقات، تمایلش برای برداشتن پروتزها «ده برابر شد».
پروتز‌هایی که او داشت، محصول شرکت «آلرگان» بودند. پزشکش توضیح داد که برخی از پروتزهای این شرکت در سال 2019 از بازار جمع آوری شدند، چون ممکن بود باعث سرطان لنفوم شوند.
با وجود اینکه شرکت ادعا کرده بود که شواهد علمی کافی در این زمینه وجود ندارد، پزشکان توصیه می‌کردند که در صورت مشاهده علائمی مانند تورم پستان، ضایعات پوستی، توده‌های جدید یا درد، پروتزها برداشته شوند.
کاترینا شروع به جست و جو در گروه های آنلاین و انجمن های مخصوص زنان دارای پروتز کرد. در آنجا بسیاری از زنان از مشکلات سلامتی نامشخصی شکایت داشتند که پزشکان توضیحی برای آن نداشتند. این موضوع باعث شد او به یاد بیاورد که در پنج سال اخیر، نتایج برخی از آزمایش‌هایش نیز بدون دلیل مشخصی نامطلوب بوده است.
در نهایت عمل حذف پروتز با موفقیت انجام شد. این جراحی در مجموع حدود 9 هزار یورو برای او هزینه داشت، که از عمل قرار دادن پروتزها گران تر است.
آندری ریزنیک، رئیس بخش جراحی پلاستیک بیمارستان زیبایی شهر لِویو و جراح باسابقه ای که از سال 1998 مشغول به فعالیت است، درباره این موضوع با بی بی سی اوکراین صحبت کرده است.
او می‌گوید زنان به دلایل مختلفی ممکن است پروتزهای خود را بردارند، از جمله زخم‌های ناشی از فشار، عفونت یا شرایطی که در آن دیگر نمی‌توان پروتز را نگه داشت.
به گفته او مواردی که فرد به دلیل ترس از لنفوم پروتز‌هایش را برمی‌دارد، نیز رخ می‌دهد.
عمل افزایش حجم پستان از 60 سال پیش شروع شده و در این مدت، اتفاقات مختلفی در ارتباط با کیفیت پروتزها رخ داده است؛ گاهی به دلیل نقص پوشش محافظ پروتز، سیلیکون نشت کرده و بدن را مسموم کرده است، و گاهی هم به دلیل استفاده از سیلیکون صنعتی به جای سیلیکون پزشکی، پروتزها شکل خود را از دست داده‌اند.
پس از آنکه تعدادی از زنانی که پروتز داشتند به سرطان سیستم لنفاوی مبتلا شدند - که اکنون «لنفوم مرتبط با پروتز» نامیده می‌شود - جنجال گسترده‌ای به راه افتاد.
آندری رزنیک می‌گوید: «این سرطان روی لایه داخلی کپسولی که از بافت همبند در اطراف پروتز شکل می‌گیرد، رشد می‌کند.»
این نوع سرطان بسیار نادر است و به جای درگیر کردن مستقیم پستان، بر سیستم لنفاوی تاثیر می‌گذارد. این جراح می‌گوید که این بیماری معمولا چندین سال پس از گذاشتن پروتز بروز می‌کند و به طور میانگین 8 تا 9 سال بعد از جراحی ظاهر می‌شود.
در سال 2019، نتایج یک پژوهش چندساله منتشر شد. این بررسی نشان داد که از میان 573 زن مبتلا به سرطان لنفاوی، 481 نفر دارای پروتزهای بافت دار شرکت آلرگان بودند، همان پروتزهای کاترینا کروپکینا.
در همان سال، شرکت آلرگان این پروتزها را به‌طور کامل از بازار جمع‌آوری کرد، اما باز هم تأکید داشت که «بر اساس داده‌های علمی، مزایای پروتزهای بافت دار در برابر خطرات آن ها همچنان بیشتر است.»
شرکت آلرگان به زنانی که تصمیم به تعویض پروتزهای خود گرفتند، پیشنهاد جبران بخشی از هزینه‌های این جایگزینی را داد.
برخی از زنانی که به سرطان مبتلا شده بودند، به دادگاه شکایت کردند و پرونده‌های حقوقی آن‌ها همچنان در جریان است.
علاوه بر این، مواردی از سرطان لنفاوی در زنانی که از پروتزهای شرکت‌های دیگر استفاده کرده بودند نیز مشاهده شد.
از آن زمان، انجمن بین‌المللی جراحان پلاستیک و ترمیمی توصیه می‌کند که جراحان پلاستیک حتی در صورتی که بیماران پرسشی در این باره نداشته باشند، آن ها را از خطر احتمالی ابتلا به لنفوم آگاه کنند. اما ریزنیک می‌گوید که همه جراحان پلاستیک این توصیه‌ها را رعایت نمی‌کنند.
زنان نیز نسبت به این هشدارها واکنش‌های متفاوتی دارند.
الکساندر چورنومیز، جراح پلاستیک، در گفت‌وگو با بی بی سی اوکراین می‌گوید که بیماران جوان اغلب هشدارهای او را نادیده می‌گیرند و می‌گویند: «سرطان برایشان مهم نیست و این مسئله باعث تغییر تصمیمشان نمی‌شود.»
اما بسیاری از زنانی که پیش تر پروتز گذاشته بودند، دچار نگرانی شدند.
آن‌ها با پیوستن به انجمن‌های مختلف آنلاین، شروع به مطرح کردن مشکلات خود کردند؛ از بی خوابی و حملات اضطرابی گرفته تا ریزش مو، دردهای عضلانی، خستگی مفرط و احساسی شبیه به «مه مغزی».
به همین دلیل، علائمی که این زنان از آن شکایت دارند، با عنوان «بیماری پروتز پستان» شناخته می‌شود. این پدیده در سراسر جهان در دست بررسی است، اما به دلیل گستردگی و تنوع علائم، هنوز به عنوان یک تشخیص پزشکی رسمی پذیرفته نشده است.
سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید: «دلیل بروز این علائم و میزان ارتباط آن ها با پروتزهای هنوز مشخص نیست.»
زیبایی و زنانی که خیلی شبیه هم شده اند!
به گفته رزنیک، موج برداشتن پروتزهای پستان، چه در اوکراین و چه در غرب، گاهی شدت می‌گیرد و گاهی فروکش می‌کند.
به عنوان نمونه، در کلینیک دکتر کلاوس اکسنر در فرانکفورت که رزنیک با آن همکاری دارد، از هر سه مراجعه کننده، دو نفر برای گذاشتن پروتز می‌آیند، در حالی که یک نفر تصمیم به برداشتن آن ها دارد.
رزنیک می‌گوید: «در چند سال ابتدایی قرن 21 بر این باور بودیم که کسی که پروتز می‌گذارد، دیگر هرگز تصمیم به برداشتن آن نمی‌گیرد. اما کمتر از یک چهارم قرن گذشته و حالا دیگر نمی‌توانیم با چنین قطعیتی صحبت کنیم، چون هرگز نباید گفت هرگز.»
در اوکراین، آمار دقیقی از تعداد زنانی که حداقل یک بار لب های خود را تزریق کرده‌اند، در دست نیست.
اما بر اساس آمار، در آمریکا در اوج محبوبیت این کار در سال 2015، هر 20 دقیقه یک تزریق لب انجام می‌شد و در سال 2019، حدود 4/3 میلیون زن در سراسر جهان این کار را انجام دادند.
رسانه‌های بین المللی گزارش می‌دهند که تب افزایش حجم لب ها در حال فروکش کردن است.
متخصصان زیبایی اوکراینی نیز این روند کاهشی را تایید می‌کنند.
اولگا دیدیک متخصص پوست و زیبایی در شبکه های اجتماعی خود نوشت: «سرانجام شاهد آغاز دوره‌ای جدید هستیم، دوره‌ای که در آن زیبایی طبیعی و پوست سالم در اولویت قرار دارد.»
اولگا دیدیک می‌گوید: مد تزریق لب باعث شده بود بسیاری از دختران بیش از حد شبیه به هم شوند.
«گاهی در خیابان به دخترانی برمی‌خورم که از شدت شباهت نمی‌توانم تشخیص دهم که خواهرند یا دوقلو! حتی مراجعانی داشتم که هیچ نسبت خانوادگی با هم نداشتند و فقط دوستان معمولی بودند، اما به دلیل مراجعه به یک متخصص زیبایی، کاملا شبیه هم شده بودند.»
یاتوسلاو لاتا متخصص پوست می‌گوید: در نهایت، پزشکی زیبایی در حال پیشرفت است. فیلرهای بهتر و داروهای جدید وارد بازار می‌شوند و جراحان پلاستیک روش‌های جدیدی برای استفاده از پروتز ارائه می‌دهند. بنابراین هیچ کس با اطمینان نمی‌تواند بگوید که این گرایش به سمت ظاهر طبیعی تا چه مدت ادامه خواهد داشت.