بزرگنمايي:

پیام آذری - فیلمی درباره تنهایی آدم‌ها که زمانی به سراغ آدم می‌آید که از جوانی و میانسالی گذر کرده و حالا، مشغول برداشت از کاشت‌های دوران جوانی‌اش است. 
نشست‌خبری فیلم «ترک عمیق» به‌کارگردانی آرمان زرین‌کوب، ظهر امروز، شنبه 13 بهمن ماه، در دومین روز از چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر با اجرای محمدرضا مقدسیان و باحضور آرمان زرین‌کوب (کارگردان)، محسن چگینی (تهیه‌کننده)، محمد حسینی‌وند (تدوین‌گر)، مجید لیلاجی (طراح صحنه و لباس)، رضا بابک و بابک انصاری (بازیگران فیلم) برگزار شد.
در ابتدای این نشست، محسن چگینی، تهیه‌کننده گفت: دوست دارم در ابتدا از همه عوامل تشکر کنم و امیدوارم که «ترک عمیق» مورد پسند اهالی رسانه و مخاطبان قرار گرفته باشد.
زرین‌کوب: اولین هدف در فیلمسازی برای من جذب مخاطب است
زرین‌کوب، کارگردان، درباره طرح فیلمنامه گفت: طرح و فیلنامه «ترک عمیق» حدود دو سال زمان برد. سایکودرامی برگرفته از تنهایی و عشق، موضوعی بود که دوست داشتم به آن بپردازم و برآمده از دغدغه شخصی من بود. دوست داشتم بگویم که برداشت ما در دوران سالمندی همان کاشت‌های ما در دوران جوانی است.
این کارگردان ادامه داد: در ابتدای فیلم، کاراکتر اصلی از بیمارستان روانی مرخص می‌شود. قصد من از این موضوع نشان دادن مشکلات و معضلات مربوط به بیمارستان‌های روانی نیست. این ماجرا صرفا برای پیشبرد درام بود و هدف دیگری نداشتم.
زرین‌کوب درباره نظری که راجع به فروش فیلم دارد گفت: اولین هدف در فیلمسازی برای من جذب مخاطب فارغ از ژانر و مضمون است. فکر می‌کنم این فیلم می‌تواند مخاطب را جذب کند ولی این‌که چه‌قدر خواهد فروخت، موضوع پیش‌بینی‌پذیری نیست. احتمالا به‌سبب ژانر کار با چالش‌هایی مواجه خواهیم بود، زیرا در ایران فقط کمدی‌ها می‌فروشند!
زرین‌کوب درپاسخ به سوال الهام‌گرفتن موضوع از آثار کارگردان فقید هانکه گفت: من چنین چیزی را نمی‌پذیرم. البته بعد از کار یکی از دوستانم به من گفت که آن فیلم را ببینم، اما موضوع کپی‌برداری نبود و من هیچ ایده‌ای درباره آن نداشتم.
هنر و سینما انسان‌ساز است
رضا بابک، بازیگرگفت: آقای زرین‌کوب خیلی خوب درباره درونیات شخصیت به من راهنمایی می‌کرد. همه ابعاد کاراکتر، در جان و روان آدم است و بازیگر باید به کمک تکنیک‌هایی که بلد است و کارگردان، فیلمبردار و فضاسازی آنها را نشان داده و کاراکتر را خلق کند. این شخصیت محبوب من نبود، اما برای بازیگری مثل من که دوست دارد کاراکتر‌های مختلف را تجربه کند، کاراکتر برای من ابعاد عجیبی داشت که دوست داشتم در آن ایفای نقش کنم. باید بگویم بازی گلچهره سجادیه بی‌نظیر بود و انتقاد مخاطبان هم می‌تواند برای ما راهنمایی باشد برای رفع کردن خطاهایمان.
او ادامه داد: پیشنهاد بازی در یک فیلم سینمایی را دارم که قصه عجیبی دارد و خیلی دوست دارم در آن ایفای نقش کنم. امیدوارم شرایط ساختش فراهم شود. من دوست دارم نقش‌های مختلف را تجربه کنم. حتی دوست دارم کار طنز را تجربه کنم. سینما، تئاتر و هنر خیلی بزرگ و انسان‌ساز است. باید بچه‌ها را از کودکی با هنر آموزش داد.
فیلم برای مخاطب نیازسازی نمی‌کند!
انصاری، بازیگر نقش پلیس در این فیلم گفت: من این جنس روایت‌ها را دوست دارم و در این هجمه‌ای که از سینمای روایی داریم و مشغول نیازسازی و تزریق آن به مخاطب هستیم که حتما کار کمدی و طنز ببیند، چنین اثری من را جذب کرد و دوست داشتم در آن ایفای نقش کنم. ضمن این که آقای زرین‌کوب، اشراف خوبی بر کار خود داشتند و این مسیر فکری مشخص، باعث قطعیت حضور من در فیلم شد. ضمن این که هدایت آقای زرین‌کوب هم خیلی به‌جا، مناسب و کمک‌کننده بود.
او درباره اقتدار شخصیت پلیس گفت: ما درباره مشاغل مختلف ما به ازای بیرونی داریم. اساسا در زندگی مدرن هیچ آدم سیاه و سفید مطلقی وجود ندارد و همه خاکستری هستند. در نگاه اول شاید اینطور به‌نظر برسد که با پلیس منفعلی روبه‌رو هستیم، اما موضوع این‌جا است که من در فیلم نقش پلیس پیشگیری را بازی می‌کنم. نکته‌ای که مهم بود برای ما این است که نباید در یک موقعیت کاری را انجام دهد که هرشخص دیگری نیز آن را انجام می‌داد. پلیس، در این فیلم تلاش می‌کرد نه تنها رفتار نادرست نداشته باشد که بتواند اوضاع را کنترل و پیشگیری کند.
طراحی صحنه مینی‌مال است
لیلاجی، طراح صحنه و لباس فیلم گفت: من سعی کردم خیلی مینی‌مال صحنه را طراحی کنم. هرچیزی که در صحنه می‌بینیم در فرایند درام نقش دارد. درواقع تلاش کردم صحنه هم به‌اندازه فیلنامه بتواند روی اعصاب مخاطب راه برود!
حسینی‌وند، تدوین‌گر گفت: بازی آقای بابک به‌اندازه‌ای خوب بود که کات کردن صحنه‌ها را برایم سخت می‌کرد. اما باتوجه به این که تمام کار در یک لوکیشن ثابت می‌گذشت و ممکن بود مخاطب خسته شود، سعی کردیم ریتم و تمپوی کار را بالا نگه داریم. چیزی که در کات کردن‌ها برای من مهم بود، نشان دادن نما و پلان‌های قفل در‌ها است که می‌توانست به‌عنوان نشانه به حساب بیاید. به نظر من ریتم فیلم کند نیست. در تدوین مهم این است که ریتم، مناسب فیلم و موضوع فیلمنامه باشد.
زرین‌کوب درباره نشانه‌شناسی‌های فیلمنامه گفت: ما در فضایی کار می‌کنیم که نیاز است مقررات در تصویر کردن موضوعاتی مثل حضور پلیس رعایت شود. ضمن این که من دوست داشتم فیلم و مخاطب با هم مشارکت کنند و مخاطب خود سعی در نشانه‌شناسی و پیدا کردن رابطه‌ها داشته باشد. باید بگویم که لازمه بعضی از قصه‌ها ریتم کند است. نباید خیلی به ریتم تاکید کرد چراکه خیلی وقت‌ها اثر، سعی در بیان مفهومی روانکاوانه دارد که نیاز است به آرامی با آن مواجه شود.
او ادامه داد: این فیلم درباره تنهایی آدم‌ها است. این جنس از تنهایی زمانی به سراغ آدم می‌آید که از جوانی و میانسالی گذر کرده و حالا، مشغول برداشت از کاشت‌های دوران جوانی‌اش است. هرانسانی می‌تواند خطا کند، اما از رنج و تاوان بعضی از خطا‌ها هیچ گریزی نیست و هرچه زمان بیشتر بگذرد، رنج برآمده از بعضی خطا‌ها بیشتر هم می‌شود.
چگینی گفت: این جنس از داستان باید با همین ریتم عرضه شود. این که در اکران موفق باشد یا نباشد درنهایت تصمیم مخاطب است. محوریت این فیلم درباره موضوع «همدلی» است. اگر با این نگاه به «ترک عمیق» نگاه کنیم دیگر دچار سوال درباره اقتدار پلیس نخواهیم شد!