بزرگنمايي:

پیام آذری - ترانه علیدوستی در کودکی به بازیگری علاقه نداشت. اما به سینما رفتن علاقه مند بود و فیلم زیاد می دید.

گوشه ای از فعالیتهای هنری و شخصی ترانه علیدوستی را بخوانید.
نام : ترانه علیدوستی
زمینه فعالیت: بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر و مترجم
متولد : 22 دی 1362
محل تولد : تهران، ایران
همسر ترانه علیدوستی: علی منصور
فرزند ترانه علیدوستی: حنا
مدرک تحصیلی: دیپلم در رشته کامپیوتر
زندگینامه
ترانه علیدوستی متولد 1362 و دارای مدرک بازیگری دیپلم عکاسی، دوره بازیگری را در کلاسهای آزاد بازیگری زیر نظر حسین محجوب، امین تارخ، آتیلا پسیانی و مهدی فتحی گذرانده است.
پدر ترانه علیدوستی، حمید علیدوستی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران و از مربیان کنونی فوتبال ایران است. برادرش در چهارشنبه‌سوری سال 1383 فوت کرد. این اتفاق دقیقاً در همان روزهایی اتفاق افتاد که علیدوستی مشغول بازی در فیلم چهارشنبه سوری بود، فیلمی که در آن با درخشش در نقشی متفاوت توانست جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر توانا تثبیت کند. مادر ترانه علیدوستی سنگ تراش و مجسمه ساز است.
ترانه علیدوستی در کودکی به بازیگری علاقه نداشت. اما به سینما رفتن علاقه مند بود و فیلم زیاد می دید. ترانه علیدوستی در دوران کودکی هم بازیگر خاصی علاقه نداشت اما بعدها به بازی پرویز پرستویی، عزت الله انتظامی و آتیلا پسیانی علاقه مند شد.
اولین حضور سینمایی
پدر ترانه علیدوستی آرشیو تاریخ سینما را دارد. مخصوصا فیلمهای ” برگمان، فلینی و کیشلوفسکی ” . اولین حضور ترانه علیدوستی در سینما سال 80 و با بازی در فیلم سینمایی ” من ترانه 15 سال دارم ” بود. حبیب رضایی برای انتخاب این نقش از بیش از 600 نفر تست گرفت و از بین همه آنها، ترانه پذیرفته شد. به خاطر بازی در این فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. وقتی پدرش فیلم ” من ترانه 15 سال دارم ” را دید، گریه کرد.
ترانه علیدوستی با وجود اینکه موقع بازی در فیلم من ترانه 15 سال دارم، نه ازدواج کرده بوده و نه مادر شده بوده، آن قدر نقش خود را خوب ایفا کرد که همه تحسینش کردند.
زندگی شخصی و علایق
ترانه علیدوستی در کنار بازیگری دوست دارد فیلمنامه نویسی را هم تجربه کند. به بازی کنار ” رابرت دنیرو ” علاقه مند است. در اوقات فراغت، گه گاهی نقاشی می کند. اما مطالعه را هیچ گاه از یاد نمی برد و کتابخانه خوبی دارد.
سبک نقاشی ترانه علیدوستی سیاه قلم است که آن را به صورت تجربی فرا گرفته است. به آرام حرکت کردن و درست گام برداشتن اعتقاد دارد.
ترانه علیدوستی دختر مسئولیت پذیری است. دوستان معدودی دارد. معمولا وقتی اتفاق خیلی بزرگ و خوشحال کننده ای برایش اتفاق می افتد نمی تواند به سرعت واکنش نشان دهد. قبل از اینکه بازیگر شود فکر می کرد خواننده اپرا شود. دو سال هم در هنرستان موسیقی درس خواند و با پگاه آهنگرانی همکلاس بود. کلارینت، ساز تخصصی اش بود و به عنوان ساز دوم پیانو می زد. در دوران مدرسه بچه درس خوان و زرنگی بود . همیشه به دنبال پویا نمایی و تحرک است.
علیدوستی به زبان انگلیسی مسلط و مترجم ادبی است. او جایزه ادبی پروین اعتصامی را در پنجمین دورهٔ برگزاری آن در بخش ادبیات داستانی با ترجمهٔ رؤیای مادرم ، نوشتهٔ آلیس مونرو به دست آورد. ترانه علیدوستی در ویژه‌نامه شماره 100 ماهنامه صنعت سینما که نگاهی است به سینمای ایران در دهه هشتاد، به انتخاب 130 نویسنده و منتقد سینمایی به عنوان بهترین بازیگر زن دهه انتخاب شد. همچنین در سال 1390، مجله فیلم او را بهترین بازیگر زن دهه 80 انتخاب کرد.